* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. dan. 1. Çoxdanışan, zəvzək, uzunçu. Çox yanşaq adamdır. □ Yanşaqlıq etmək (eləmək) – həddən artıq çox danışmaq, zəvzəklik etmək, uzunçuluq etmək. // Çox hürən; hürəyən. [Pəri Cadu:] hələ burada oturub bir üç gün də yanşaq it kimi hürəcək. Ə.Haqverdiyev. 2. köhn. Aşıq, ozan. [Cəfər paşa dedi:] Əyə, yanşaq, yaxşı gəlibsən. Bu gün bizim bayramımızdır. Gəl, bir az sən də çal, oxu! “Koroğlu”. [Əsli:] Bil ki, bura yanşaqlarının geyimi başqa cür olur. “Əsli və Kərəm”.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / yanşaq2 Aşıq, ozan. Qızlardan biri onu görüb, qaçdı Əslinin yanına ki: – Əsli bacı, bir yanşaq dayanıb bağçanın ağzında, elə yanıqlı-yanıqlı oxuyur ki... (“Əsli və Kərəm”) * Bura yanşaqlarının geyimi başqa cür olur. Sən gəl bu pulu məndən al! (“Əsli və Kərəm”)
Azərbaycan dastanlarının leksikası / yanşaq2 устар. I прил. болтливый, говорящий много и попусту II сущ. 1. пустослов, пустомеля 2. пустолайка (собака, лающая попусту, без нужды) 3. ашуг (народный певец)
Azərbaycanca-rusca lüğət / yanşaq1 I. i. 1. windbag, idle talker; 2. bax aşıq II II. s. talkative, garrulous
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / yanşaq1 прил. рах. 1. яншах, гзаф рахадай, яргъияр ийидай, зевзек; // гзаф элуькьдай, алаз-алачиз элуькьдай (мес. кицӀ); 2. куьгьн. мазан, ашукь.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / yanşaq