* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. Ağacda və başqa bitkilərdə yenicə cücərən göy qabıqlı incə budaqların hər biri; pöhrə. Söyüdün zoğları. // Ağacın və başqa bitkinin yer altındakı rişələrindən çıxan cücərti. Kişi Xanpərini pambıq kolunun yanına aparıb içəridən qalxan bir zoğu göstərərək dedi… Ə.Vəliyev. □ Zoğ atmaq (vermək, etmək) – yeni yaşıl qollar əmələ gəlmək. Alma ağacı yaxşı zoğ atıbdır. – Yazın bu ayında xoş keçər illər; Zoğ edib rişədən baş verər güllər. Aşıq Ələsgər. Ağaclar yeni zoğ atır, yamaclarda yaşıl otlar göyərir. M.İbrahimov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / zoğ2 I сущ. 1. побег, отросток (молодой стебель растения вместе с листьями). Yaşıl zoğlar зелёные побеги, cavan zoğlar молодые побеги; zoğ vermək давать (пускать) отростки (побеги) 2. росток (стебель растения в начале его развития) II прил. ростковый. Zoğ milçəyi зоол. ростковая муха
Azərbaycanca-rusca lüğət / zoğ1 i. shoot, offshoot, slip, twig, offset, sprout; ~ atmaq / vermək bax zoğlamaq
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / zoğ1 is. pousse f, tige f ; talle f, rejet m, rejeton m ; ~ atmaq ; ~ vermək bax zoğlamaq
Azərbaycanca-fransızca lüğət / zoğ1 сущ. цуьрц, берт, таза хел (ттаран, набататдин); // кӀачӀич (ттарцин дувулрилай экъечӀдай цуьрц); zoğ atmaq (vermək, etmək) цуьрц вегьин, таза хилер экъечӀун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / zoğ(Borçalı, Hamamlı) zolaq (kərəntinin biçdiyi otun əmələ gətirdiyi zolaq). – Kərənti piçer, zoğ qayrer (Borçalı)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.