* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. 1. Duru (sulu) palçıq, lehmə, bataq. Qurşağacan batıb zığa; Əlləşir misirli qardaşlar. O.Sarıvəlli. Pilpilənin təpəsindən bozumtul zığ və lehmə axırdı. M.Süleymanov. …Zığdan addım atmaq qeyri-mümkün olmuşdu. İ.Hüseynov. 2. Gözdə əmələ gələn çirk, kir. 3. Yağ, yağlılıq, qatılıq, qəlizlik. 4. Yaş peyin töküntüsü. ◊ Zığ vermək (vurmaq) – ağzınacan dolu olmaq. Böyük həyətin o biri başı toydan dağılışan adamla zığ verirdi. Ə.Əbülhəsən.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / zığ2 сущ. 1. грязь, слякоть. Zığa batmaq вымазаться грязью 2. выделения (вещество, выделяющееся из глаза) 3. кожное сало (жировое вещество, выделяемое железами кожи) 4. жидкая, перегнившая смесь помёта домашнего скота; навоз ◊ zığ vurur полным полно, много, страсть сколько, хоть отбавляй, хоть пруд пруди
Azərbaycanca-rusca lüğət / zığ1 i. (slimy) mud, slush; ooze; ~a bulaşmaq to get* soiled / dirty with mud
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / zığ1 is. boue f ; ~a bulaşmaq vautrer (se) dans la boue ; traîner dans la boue
Azərbaycanca-fransızca lüğət / zığ1 cущ. 1. хурх, жими (яд квай) кьар (луз, палчух), лил, лемкье; 2. шемкь (вилин чирк); 3. ягълувал, къативал, экъивал; 4. жими фит, лак; ** zığ vermək (vurmaq) сиве-сивди ацӀанваз хьун (мес. гьаят итимрив).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / zığI (Bakı, Culfa, Gədəbəy, Qarakilsə, Naxçıvan, Ordubad, Şərur) palçıq. – Zığdan indi dərbəşmək olmaz (Şərur); – Zığ bulaşıf şalvarın balağına, təmizdəηnən (Gədəbəy) II (Qazax) qalın tüstü III (Qazax) gözün qırağına yığılan çirk IV (Qazax) qarğaya oxşayan quş Zığ verməg (İsmayıllı) – dolu olmaq. – Dəyirman adamnan zığ verir ◊ Zığ vırmağ (Bakı) – b a x zığ vermək
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.