* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. Xəbərçi, şeytanlıq edən adam. Qaçaq Nəbi gün yağlanmamışdan durur, həndəvərə göz gəzdirir. Həcərin “Ay Nəbi, niyə yatmırsan?” sorğusuna qarşı, “çuğul ölməyib” deyə cavab verirdi. S.Rəhimov. Gəzir könülləri söz yaza-yaza; Çuğul xəbər verir bunu knyaza. S.Vurğun.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / çuğul2 Xəbərçi, casus. Bunlar burda qalsın, sizə xəbər verim çuğul qarıdan. Çuğul qarı gecənin bir aləmində durdu: – Gedim görüm Leyli xanım neyləyir, bəlkə, mənə birbaş yağı düşdü, – deyib yola düzəldi. * Çuğul qarı diqqətlə yerə baxıb gördü ki, Leyli xanımın izi günçıxan tərəfə gedir. (“Leyli və Məcnun”) * Çuğul Bəsti dedi: – Yəqin, o, Şəmşirin yanında olacaq. (“Şəmşir və Sənubər”)
Azərbaycan dastanlarının leksikası / çuğul3 Xəbərçi, casus. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Mərd igidlər bir-birinə daldadı, Çuğullar ölməyib, sağı-soldadı, Mərd meydandan qaçmaz, qaçsa aldadı, Qovğa günü haçaq olar sultanım! (“Eyvazın Çənlibelə gətirilməyi”)
Azərbaycan dastanlarının leksikası / çuğul1 Ərəbcə olan şaqul (rusca: отвес) sözünün təhrifindən əmələ gəlib. Ustalar hörgü zamanı ondan istifadə edirlər ki, divarda əyrilik alınmasın. Söz bizdə məcazi məna da kəsb edib: “xəlvət işi xəbər verən” anlamında da işlədilir (çuğullamaq). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / çuğul1 is. dénonciat//eur m, -rice f ; délat//eur m, -rice f ; indicat//eur m, -rice f ; informat//eur m, -rice f ; mouchard m
Azərbaycanca-fransızca lüğət / çuğulI (Ağcabədi, Basarkeçər, Borçalı, Böyük Qarakilsə, Daşkəsən, Gədəbəy, Gəncə, Goranboy, Göyçay, Kəlbəcər, Xanlar, Qazax, Salyan, Şuşa, Tərtər, Tovuz) xəbərçi, araqarışdıran. – Bizdə çuğul adam yoxdu (Tovuz); – Çuğula alağuz adam deyrəx’ (Daşkəsən); – Qurvan yaman çuğul adamdı (Gədəbəy); – O çox çuğul adamdı (Şuşa); – Çuğul adam munun sözün ona de:r, onun sözün muna de:r (Xanlar) II (Basarkeçər, Göyçay, Oğuz, Salyan, Tovuz) divarın düzlüyünü yoxlamaq üçün işlədilən alət. – Duharın küncünü çuğulnan bir ölç, gör əyriliyi varmı? (Tovuz); – Ə:, çuğulu ver, difarı yoxluyum (Basarkeçər)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.