* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. 1. Bir və iki əlin bir neçə barmağını (adətən orta barmaqları baş barmağa) zərblə bir-birinə vurub çırt səsi çıxarma; çırtmıq. Birdən çırtıq və oxumaq səsləri eşidildi. İ.Əfəndiyev. □ Çırtıq vurmaq (çalmaq) – bir və ya iki əlin barmaqlarını birbirinə (adətən orta barmağı baş barmağa) vurmaqla səs çıxarmaq. Mərcan bəy acıqlıacıqlı çırtıq vurur. Ü.Hacıbəyov. [Şahmar:] Oğlan oturduğu yerdə çırtıq çalmağa başladı. B.Bayramov. 2. bax çırtma1 2-ci mənada. □ Çırtıq vurmaq – bax çırtma vurmaq 2-ci mənada (“çırtma1”da). ◊ Çırtıq vursan qanı tökülər (çıxar) – bax çırtma vursan qanı tökülər (çıxar) (“çırtma1”da). Pullu Məhərrəmin qızı Cavahirin də ki, çırtıq vursan qanı tökülər. “Aşıq Ələsgər”.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / çırtıq2 сущ. 1. щёлканье пальцами (звуки, производимые резкими ударами обычно средних пальцев с большим пальцем одной или двух рук). Çırtıq və oxumaq səsi eşidilirdi слышно было пение и щёлканье пальцами; çırtıq vurmaq (çalmaq) щелкать пальцами 2. щелчок ◊ çırtıq çalıb oynamaq не слышать земли (ног) под собой (от радости); çırtıq vursan qanı daşar (tökülər, çıxar) см. çırtma vursan qanı tökülər
Azərbaycanca-rusca lüğət / çırtıq1 сущ. 1. цӀинкь, тӀенкь; çırtıq vurmaq (çalmaq) цӀинкь ягъун; 2. кил. çırtma¹ 2).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / çırtıq