* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [fars.] Ov. Cümə bekar, şənbə şikar. (Məsəl). [Kərim babanın] indi belə fikri-zikri daima seyrü səfada, ovda və şikarda idi. A.Şaiq. Bir yay aldım çıxmaq üçün şikarə; Tuş gəldim bir ahugözlü nigarə. M.Müşfiq. □ Şikar etmək (eyləmək) – ovlamaq. Şikar edib, tutdum bir şux tərlanı. “Koroğlu”. Açdı siçanlara pişik dəstini; Beş siçanı eylədi zalim şikar. S.Ə.Şirvani. Şikara çıxmaq (getmək) – ova çıxmaq, ova getmək. [Şirin:] Nurcahan qarı, axirətsiz, nə tez xam yerə şikara çıxmısan? N.Vəzirov. Tez-tez şikara çıxmağı vərdişt etmiş şahin, indi bağlanmaqda qaldığından çox bərk darıxır, iki gün olardı ki, o, dimdiyini ətə də vurmurdu. S.Rəhimov. 2. Ovlanan heyvan (quş). Aslan ağzından şikar alınmaz. (Ata. sözü). Boğulduqca dara düşmüş o şikar; Maral kimi dil çıxarıb hayqırar. S.Vurğun. 3. məc. Hiylə, kələk yolu ilə ələkeçən, toradüşən adam haqqında. Bir dəfə nişanladığı şikarından [Ağa Murad bəy] məqsədinə nail olmayınca əl çəkməzdi. T.Ş.Simurq. Araq öz işini görmüşdü. Şikarını dəhşətli caynaqlarına almışdı. İ.Musabəyov. [Beşaçılanlı adam:] Şikarı əldən çıxarmaq olar? Di, tez olun. Mir Cəlal.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / şikar3 f. 1) ov; 2) ovlanılan, ovda vurulan heyvan və ya tutulan balıq; 3) qənimət.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / şikar2 устар. сущ. 1. охота (поиски, преследование зверя или птицы с целью добычи или истребления), ловля. Şikara çıxmaq (getmək) выйти (пойти, отправиться) на охоту; şikar etmək охотиться 2. добыча (то, что добыто на охоте, ловле и т.п.). Ovçunun şikarı добыча охотника, qiymətli şikar ценная добыча, şikarını əldən vermək упустить свою добычу 3. перен. жертва (тот, кто подвергся страданиям, неприятностям и т.п. вследствие чего-л. со стороны кого-л.) 4. перен. о том, кто попался на удочку кому-л. в результате обмана и т.п.
Azərbaycanca-rusca lüğət / şikar1 is. 1) chasse f ; ~a çıxmaq aller vi (ê) à la chasse ; 2) gibier m ; ~ı izləmək poursuivre le gibier
Azərbaycanca-fransızca lüğət / şikar1 [fars.] сущ. 1. гъуьрч; şikar etmək (eyləmək) гъуьрч авун, гъуьрчун; şikara çıxmaq (getmək) гъуьрчез экъечӀун, гъуьрчез фин; 2. гъуьрч авур гьайван, къуш ва мс.; 3. пер. гьилледалди гъиле гьатай, туруна гьатай кас.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / şikar