* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. 1. Acı şeyin halı; acı dadma. Ağız acılığı. Yağın bir az acılığı var. Ağzımda acılıq var. 2. məc. (bəzən cəm şəklində işlənir). Uğursuzluq, fəlakət, məşəqqət və s. nəticəsində doğan acı hiss. [Təliə:] Bəlkə də şair məni bu günün acılıqlarını dadızdırmaq üçün ölümdən qurtardı. M.S.Ordubadi. Qadının üzünü bir acılıq bürüdü. Qaşları çatıldı. S.Hüseyn. [Koxa:] Axı acılıq bir il gedər, töhmət min il. S.Rəhimov. 3. məc. Kəskinlik, kinayəlilik. Kəyan Mahmudun gözlərinə baxdığı vaxt ancaq onun sözlərindəki acılığı duydu. Ə.Əbülhəsən. 4. məc. Pislik, kəskinlik, sərtlik. Zəmi yerini bürüyən havanın acılığı Alo kişinin zəhləsini tökürdü. S.Rəhimov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / acılıq2 1 сущ. 1. горечь: 1) горький вкус. Ağızda acılıq hiss etmək почувствовать горечь во рту 2. перен. горькое, тяжёлое чувство, вызванное несчастьем, неудачей, обидой и т.п. Tənhalığın acılığı горечь одиночества 2. язвительность, едкость. Sözlərin acılığı язвительность слов; acılığını almaq nəyin устранить горечь чего ◊ gözünün acılığını almaq вздремнуть 2 I сущ. бот. эфедра, хвойник (род вечнозелёных растений, некоторые виды которых содержат алкалоид эфедрин) II прил. эфедровый. Acılıq yarpağı эфедровый лист; acılıq fəsiləsi семейство эфедровых, хвойниковых
Azərbaycanca-rusca lüğət / acılıq1 is. amertume f (acı tam) ; goût m amer ; causticité f ; âcreté f (tüstü haqq.)
Azərbaycanca-fransızca lüğət / acılıq1 сущ. 1. туькьуьлвал, туькьуьл затӀунин гьал; 2. пер. хцивал, къаб алаз хьун, айгьам хьун (рахадай гафарик); 3. пер. писвал, атӀугъайвал (мес. гьавадин).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / acılıq