* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. [ər.] Ağıllı, müdrik, tədbirli. Tutmazam zənciri-zülfü tərkin, ey naseh, məni; Xah bir aqil xəyal et, xah bir divanə tut. Füzuli. Yusif şah aqil adam idi. M.F.Axundzadə. İki aqil kəs eyləməz dəva; Eyləməz bir-birinə büğz əsla. S.Ə.Şirvani. // İs. mənasında. Yad eylə o bikəsi düşəndə; Divanəsini unutmaz aqil. Q.Zakir. Aqil gərək cəmi ləzzəti-dünyəviyyədən bəhrə aparsın. M.F.Axundzadə. Nə bilsin olmayan Məcnun ki, Leyli kimdir, ey aqil! Ə.Nəzmi.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / aqil3 ə. 1) ağıllı, ağıllı-kamallı; 2) həddi-büluğa çatmış, yetkinlik yaşında olan.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / aqil1 AQİL – DƏLİ Yusif şah aqil idi (M.F.Axundzadə); Kəndimizdə də bir igid tapılmır ki, bu dəlini ipə-sapa gətirə (M.İbrahimov). AQİL – GİC Divanəsini unutmaz aqil (Q.Zakir); Heç ipə-sapa yatmır o gic.
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti / aqil1 I. i. sage, an old wise man II. s. sage, wise, clever; sensible
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / aqil