* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
fars. fənd, ər. feil Hiylə, kələk, fırıldaq, dolab, qurğu. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Özü də həm paşa idi, həm də çox bacarıqlı qoşun böyüyü idi. Dava dəsgahının min bir fənd-felini sinədəftər eləmişdi. (“Həmzənin Qıratı aparmağı”) * İndi biz gərək burda düşüb səhəri gözləyək. Koroğlunun fənd-felindən baş açmaq olmaz. (“Koroğlu ilə Bolu bəy”) * Qarı düşmən, fənd-felini bilirəm, Dəlilərim bu şəhərdə qalıbdı. Saat yarım sizə möhlət verirəm, Dəlilərim bu şəhərdə qalıbdı. (“Qulun qaçmağı”)
Azərbaycan dastanlarının leksikası