haqsız sözü azərbaycan dilində

1 sif. və zərf 1. Haqq və insafa uyğun olmayan; ədalətsiz, nahaq, əsassız. Haqsız iddia. Haqsız cəza. – Mürsəqulu … haqsız işə razı olmayan bir adam idi. S.Hüseyn. [Tahir:] …Mən özümdən başqa hamını günahkar hesab eləməkdə haqsızam. M.Hüseyn. // Əbəs, nahaq, bihudə, boş yerə. [Rüstəm:] Haqsız qanlar axmasın deyə; Səyavuşla Piran gəldi bir rəyə. H.Cavid. □ Haqsız yerə – əbəs, nahaq, heç bir ehtiyac olmadan, boş yerə. [Qanpolad:] Səlim! Burax, haqsız yerə tökmə qan. H.Cavid. Xanım haqsız yerə [Sarıköynəyi] söyüb-danlamağa, döyübincitməyə başlayır. S.Hüseyn. 2. Heç bir haqqı, hüququ olmayan.

1 günahkar — təqsirli

2 ədalətsiz — insafsız

3 HAQSIZ Anasının yaşlı gözləri, hər gün haqsız cəzalanması ona [Səfərə] hər şeyi, hətta nişanlısı Zəhranı belə unutdurmuşdu (A.Şaiq); BƏDBİHESAB Hacı Qurban: ..mən və mənim oğlum bədbihesab işlərə qarışmamışıq.. (N.Vəzirov); NAHAQ Həmzə: İndi guya biz nahaq danışırıq də? (C.Cabbarlı); BİHESAB, ƏDALƏTSİZ (bax).

1 HAQSIZ – ƏDALƏTLİ Haqsızlıq oldu qanun; Yıxıldı xanimanlar (Ə.Cavad); Xalqın qərarı daha ədalətli olar (M.Hüseyn).

1 1. неправый, несправедливый; 2. несправедливо; 3. не имеющий права;

2 1 I прил. 1. разг. бесправный (лишенный прав) 2. несправедливый, незаслуженный. Haqsız ittiham несправедливое обвинение, haqsız cəza несправедливое наказание, haqsız iddia несправедливая претензия, haqsız iradlar несправедливые замечания 3. неправый (поступающий, говорящий ошибочно, неправильно). Öz hərəkətlərində haqsız adam человек, неправый в своих действиях II нареч. несправедливо. Haqsız danışmaq несправедливо говорить, haqsız (nahaq) yerə напрасно; ни за что ни про что 2 I нареч. бесплатно, безвозмездно. Haqsız işləmək бесплатно работать II прил. бесплатный

1 I. s. unjust; (in the) wrong, unfair; bir kəsə qarşı ~ olmaq to do* smb. an injustice; ~ olmaq to be* (in the) wrong II. z. unfairly, unjustly; unfoundedly; ~ danışmaq to speak* unfairly / unjustly

1 I sif. injuste ; partial, -e \-sja-\] ; inéquitable ; illégitime ; coupable II zərf. injustement ; partialement ; illégitimement ; ~ danışmaq parler injustement

1 прил., нареч. гьахъсуз (1. гьахъ ва инсафдив такьур; адалатсуз, нагьакьан, асассуз (мес. жаза); 2. нагьакьа, чӀагьнакьа; // haqsız yerə гьахъсуздаказ, гьахъ алачиз, нагьакьа, чӀагьнакьа, са игьтияжни авачиз; 3. са гьахъни, гьукьукьни авачир).