* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. 1. Yaxşı bəslənməkdən, yaxşı baxılmaqdan kökəlmiş, qızğınlaşmış, azğınlaşmış; tünd. Harın dayça. – [Xanlar:] Nə qədər xam və harın at olsa, [anam] cilovunu dəstələyib belinə atılasıdır. Qantəmir. Xanın doqquz ay qaranlıq tövlədə bəslənmiş harın buğasını meydana çıxardılar. M.Rzaquluzadə. 2. məc. Qudurğan, azğın, həddindən artıq lovğa, özündənrazı, mütəkəbbir adam haqqında. Harın qız. – Rüxsara xanım Kərbəlayı Səftərin tox və harın sifətini görüb, bir söz demədi, ətrafına göz gəzdirdi. T.Ş.Simurq. Bu almazlar işğalçıların zəngin salonlarında bərq vurur, harın xanımların qolunu, boynunu bəzəyir. R.Rza.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / harın1 Har hissəsi farslarda “qudurğan” anlamında işlədilir. -ın şəkilçisi üst-ün, sər-in sözlərindəki ilə qohumdur. Firon sözü ilə qohum ola bilər. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / harın2 1. HARIN, AZĞINLAŞMIŞ, TÜND 2. harın bax ərköyün; azğın 2
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / harın1 HARIN – BAŞIAŞAĞI Harın adamdır (“Ulduz”); Çox hörmətcil, başıaşağı adamdır (S.Qədirzadə).
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti / harın2 прил. 1. горячий, нетерпеливый, резвый (о коне) 2. сытый: 1) откормленный, упитанный 2) пренебр. богатый, живущий в достатке 3. перен. самодовольный
Azərbaycanca-rusca lüğət / harın1 прил. 1. хъсан хуьникди (къуллугъ авуникди) куьк хьанвай, къизмиш хьанвай; туьнт (мес. шив, бугъа); 2. пер. къудургъан, азгъун, гзаф лавгъа, вичиз-вич бегенмиш, ялакь (мес. дишегьли, ччин).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / harın(Qazax) 1. tənbəl 2. işə yaramayan
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.