* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. və sif. Ağacın bucaq şəklində ayrılmış gövdəsi və ya budağı, habelə haçalanmanın başlandığı yer. Alçaq əncir ağacının əyri haçasında oturan iki nəfər qara, yanıq oğlan uşağı bir-birinə püstə qabığı atırdı. Mir Cəlal. Tut ağacının balkona enmiş haça budağı arasından sayrışan ulduzlar görünürdü. İ.Hüseynov. // Ümumiyyətlə, haça şəklində olan. Dağın haça zirvəsi. – Giziroğlu Mustafa bəyin bir şeşpəri var idi ucu haça. “Koroğlu”. Sinə dümağ, quyruq haça; Bir quş qondu bir ağaca. M.Dilbazi. // məc. Üstüörtülü, ikibaşlı. Ataş [Mirzənin suallarındakı] haça mənanın fərqinə varmadan cavab verdi. Ə.Vəliyev.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / haça2 1. Ağacın bucaq şəklində ayrılmış gövdəsi və ya budağı // ümumiyyətlə, haça şəklində olan. 2. Dustaqların qaçmaması üçün istifadə olunan əşya. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Haça boyuna, kündə isə ayağa vurulur. Bir atı var Alapaça, Aman vermir Qırat qaça, Şeşpərinin ucu haça, Giziroğlu Mustafa bəy. (“Durna teli”) * Xacənin boynuna haça, ayağına kündə vurub zindana apardılar. (Paris nüsxəsi, 3-cü məclis)
Azərbaycan dastanlarının leksikası / haça1 1. развилка, развилина, рассоха; 2. развилистый, раздвоенный; 3. подпорка с раздвоенным концом;
Azərbaycanca-rusca lüğət / haça2 I сущ. 1. развилина, развилка: 1) раздвоенный ствол или сук дерева. Ağacın haçası развилина дерева 2) место, где начинается раздвоение. Budağın haçası развилина ветки 2. тех. маш. вилка (деталь механизма, имеющая форму развилины); развилина. Velosipedin haçası развилина велосипеда, paslanmayan haça нержавеющая вилка 3. связь. рогач (подпорка с раздвоенным концом) II прил. 1. развилистый, раздвоенный: 1) имеющий развилину. Haça palıd развилистый дуб 2) такой, который разделен надвое. Haça dağ раздвоенная гора, dağın haça zirvəsi раздвоенная вершина горы, haça qaya развилистая скала 2. вильчатый. бот. Haça budaqlanma вильчатое ветвление
Azərbaycanca-rusca lüğət / haça1 is. ramification f ; bifurcation f (du chemin) ; embranchement m, rameau m, branche f
Azərbaycanca-fransızca lüğət / haça1 сущ., прил. 1. гьача; гьача хьтин, кьвечхел хьайи; кьвечхел, кьвечхел хьанвай чка, кьве патахъ пай хьанвай чка (ттаран хилен); 2. пер. кьве кьил алай, къаб алай (мес. мана).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / haça