* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. Kol-kos basmış yer; kolluq. Qayanın dibi yaman kol-kosluq idi. “Koroğlu”. Kəhər ağzını palçıqlı cığırdan kol-kosluğa saldı. M.İbrahimov. Hər tərəf ağaclıq və kol-kosluqla örtülü idi. S.Vəliyev.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / kol-kosluq2 сущ. заросли кустов; место, заросшее кустарником, бурьяном, сорняком
Azərbaycanca-rusca lüğət / kol-kosluq1 сущ. кул-кус авай, кул-кусди кьур чка; валар, валар-цацар.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / kol-kosluq