* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 1. İri, qüvvətli. 2. Yaşlı, təcrübəli, dünyagörmüş. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Çənlibeldə dövran quran dəliyəm, Hədyan sözə çox çətindi əyiləm, Yeddi min dəlinin kəltə kəliyəm, Koroğlunu tutan dəmlər necoldu? (“Koroğlu ilə Bolu bəy”)
Azərbaycan dastanlarının leksikası / kəltə(Bakı, Basarkeçər, Gədəbəy, Xaçmaz, Şamaxı, Şəmkir) 1. iri, qüvvətli (Basarkeçər). – Qalxozda yaxşı kəltə öküzdər var 2. yaşlı, təcrübəli, dünyagörmüş (Bakı, Gədəbəy, Xaçmaz, Şamaxı, Şəmkir). – Elə danışer ki, maşallah, elə bilersən kəltə kişidi (Şəmkir); – Kəltə adamlar köhnə əyamnan çox yanıxlı danışeylar (Gədəbəy)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.