* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] İnsan yaşayan, sakin olan yer, insanların oturduğu, yaşadığı yer. □ Məskun etmək – əhali yerləşdirmək, sakin etmək, oturtmaq. Boş yerləri məskun etmək. Məskun olmaq – yerləşmək, sakin olmaq, yaşamaq (əhali).
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / məskun2 ə. əhali yaşayan yer, yaşayış yeri.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / məskun1 Ərəbcə sakin, məskun, sükunət sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / məskun2 прил. населённый, заселённый, обитаемый (имеющий большое население, много жителей). Məskun rayon населённый район, məskun yer населённая местность, məskun ev заселённый дом, məskun məntəqə населённый пункт, planetətrafı məskun stansiyalar околопланетные обитаемые станции; məskun etmək населять, заселять что-л., məskun olmaq harada проживать где-л., məskunlaşmaq населиться, заселиться
Azərbaycanca-rusca lüğət / məskun1 [ər.] сущ. инсанар яшамиш жезвай (инсанар авай, инсанар куьч хьана ацукьнавай) чка; məskun etmək мул авун, инсанар ацукьарун (яшамиш хьун патал са чкада); məskun olmaq мул хьун, ацукьун, яшамиш хьун (инсанар са чкада).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / məskun