* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. [ər.] Şikəst, əlil, eyibli, nöqsanlı. [Hacı:] Kor olsun, topal olsun, mayıf olsun, övlad olsun! Mir Cəlal.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / mayıf1 Ərəbcə məyub (şikəst) sözünün dəyişmiş formasıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / mayıf1 диал. I прил. искалеченный; изувеченный; дефективный II сущ. калека (человек, лишившийся способности владеть какой-л. частью тела), инвалид. Mayıf olmaq стать калекой, инвалидом; mayıf etmək kimi искалечить, изувечить кого
Azərbaycanca-rusca lüğət / mayıf(Ağdaş, Cəbrayıl, Cəlilabad, Culfa, Dəvəçi, Füzuli, Gədəbəy, Qax, Qarakilsə, Qazax, Laçın, Lənkəran, Masallı, Salyan, Şəki, Şəmkir, Tovuz, Yardımlı, Zəngilan) şikəst. – Qızın bi gözi mayıfdu (Lənkəran); – Balaxanımın gözinin biri mayıfdı (Salyan); – Mayıf adamam, işə yaramıram (Şəki); – Hasanın gözi mayıfdı (Laçın); – Qolum da mayıfdı, gözüm də (Füzuli); – Müharibə çox adamı mayıf elədi (Cəbrayıl); – Məhəmmədin bir oğlu mayıfdı, işdiyəmmer (Qazax); – Yıxılmışam, əlim mayıf oluf (Tovuz); – Elə elə ürəyinə dəyməsin, axı onun bi gözi mayıfdi (Cəlilabad); – Mayıf adamam, təh gedəmmənəm, gərəx’ bir adam məni ötürə (Salyan)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.