* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [fars.] 1. Kişi. Çarpışmaq üçün lazım ikən mərdə cəsarət; Bilməm neçin olmuş sana qalib əsəbiyyət. H.Cavid. Üç nəfər mərd sahibi-iyman; Üçü bir yerdə etdilər peyman. Ə.Qəmküsar. 2. məc. Sözündə, əhdində möhkəm olan adam; vəfalı, etibarlı; alicənab. Mərdlər ilən gəz ki, vəfadar olur; Nakəslərə yoldaş olan xar olur. M.V.Vidadi. Koroğlu əyilməz yağıya, yada; Mərdin əskik olmaz başından qada. “Koroğlu”. // Sif. mənasında. [Uluq bəy:] Çeşmədən durusan, şəfəqdən oynaq; Belə mərd qızlarla gülər hər ocaq. A.Şaiq. 3. İgid, qəhrəman, cəsur, qorxmaz adam. Bir badə zəhəri o mərd içərək; Dedi: – Azadlıq çal! – bir kamandara. S.Vurğun. // Sif. mənasında. Bu insan selinin qarşısında tək; Dayandı Qafqazın mərd oğulları. S.Vurğun. Yüksəlsin qoy səsi mərd insanların; Azadlıq hər yerdə qələbə çalsın! N.Rəfibəyli.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / mərd2 f. 1) kişi; 2) adam, insan; 3) qəhrəman, igid; 4) əliaçıq, səxavətli. Mərdi-meydan «meydan adamı» m. igid, qəhrəman, cəsur; mərdi-mərdanə igidcəsinə, kişi kimi, cəsarətlə, qorxu bilmədən.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / mərd1 1. мужественный, отважный, храбрый, доблестный; 2. достойный, великодушный, благородный;
Azərbaycanca-rusca lüğət / mərd2 I сущ. 1. поэт. мужчина (лицо мужского пола как воплощение таких качеств, как твёрдость, мужество и т.п.) 2. смельчак, храбрец, удалец II прил. 1. мужественный, смелый, храбрый, отважный, бесстрашный 1) обладающий мужеством, стойкий. Azərbaycanın mərd oğulları мужественные сыны Азербайджана, mərd döyüşçülər храбрые воины, mərd vətənpərvərlər бесстрашные патриоты 2) выражающий мужество, силу. Mərd görkəm мужественный вид, mərd səs мужественный голос 2. великодушный: 1) обладающий высокими душевными качествами: снисходительностью, доброжелательностью, щедростью и т.п. Mərd insan великодушный человек 2) исполненный великодушия. Mərd hərəkət великодушный (джентльменский) поступок
Azərbaycanca-rusca lüğət / mərd1 I. i. brave / courageous man* / person II. s. 1. courageous, brave, valorous; 2. worthy, noble; magnanimous, generous
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / mərd1 is. brave m, f ; sif. 1) brave adj ; courageu||x, -se adj ; 2) généreu||x, -se adj ; magnanime adj
Azərbaycanca-fransızca lüğət / mərd1 [fars.] сущ. мерд (1. итим, кас; 2. пер. гафунал кӀеви, лагьай гафунал акъваздай кас; вафалу, ихтибарлу; жумарт; 3. кьегьал, игит, къагьриман, жуьрэтлу, викӀегь, кичӀевал течир кас).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / mərd