* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
| 2006 | •••••••• | 0.23 |
| 2009 | •••••••••••••••••••• | 0.64 |
| 2010 | ••• | 0.09 |
| 2014 | •••••• | 0.17 |
1 is. 1. Gurultu, patıltı, çaxnaşma. …Əsədin bütün kəndə qovğa saldığına və bununla bərabər öz günahını yenə də düşünməməyinə acınıb [müəllim] dodaqlarını çeynəyərək, şəhadət barmağını ona tərəf silkələyib hədələdi. B.Talıblı. // Dava, davadalaş, tutuşma, vuruşma, dalaşma, qalmaqal. Aləmə şuriş salıbdır, fitnəyə, qovğayə bax. Heyran xanım. Gün batdı, hər kəs öz evinə və mənzilinə qayıtdı. Şuriş və qovğa sakit oldu. M.F.Axundzadə. İki qardaş arasında olan didişmələr get-gedə uzandı; axırda bir qovğa şəklini aldı. A.Şaiq. 2. Bəla, müsibət; macəra, hadisə. Bu müşəxxəsdi ki, eşq aşiqə qovğa gətirir. X.Natəvan. [Üçüncü şirazlı:] Bir belə bəlalara düçar olan, başı qovğalar çəkən, əlbəttə, gərək intiqam fikrini başından çıxarmaya. Ə.Haqverdiyev. [Camal bəy:] …Mərd kişinin başı qovğada gərək, deyərlər. N.Vəzirov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / qovğa1 QOVĞA – ASAYİŞ Aləmə şuriş salıbdır, fitnəyə, qovğayə bax (Heyran xanım); Şəhərdə asayiş və əmniyyəti pozmaq... istəyənlər olduğu yerdə cəzalanacaqdır (M.S.Ordubadi).
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti / qovğa2 сущ. 1. драка, скандал, дебош, брань, распря 2. беда, бедствие, трагедия; qovğa salmaq: 1. дебоширить, надебоширить, учинять, учинить скандал; 2. будоражить, взбудоражить, вызывать, вызвать волнения
Azərbaycanca-rusca lüğət / qovğa1 i. fight, uproar, row, brawl, scandal; ~ salmaq to kick up a row, to make* an uproar; başı ~da olmaq to get* into trouble
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / qovğa1 is. bagarre f ; scandale m ; grabuge m, tapage m, querelle f, différend m
Azərbaycanca-fransızca lüğət / qovğa1 сущ. 1. къал, дяве, кукӀун, ягъ-ягъун, яхъ-тамир, къалмакъал, гъавгъа; сада-сад акъажун, араяр акахьун; 2. бала, мусибат; кьиса, вакъиа.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / qovğa1. Gurultu, patıltı, çaxnaşma. 2. Dava, dava-dalaş, tutuşma, vuruşma, dalaşma, qalmaqal. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Çoxdur Koroğlunun yaşı, Nə qovğalar çəkib başı, Əl ver, sənnən dağı-daşı Yaraq, a qəssabın oğlu!.. (“Eyvazın Çənlibelə gətirilməyi”) * Çıxın qovğasına paşanın, bəyin, Zalım müxənnətin qəddini əyin! Mərd igid boynuna götürməz deyin, Düşməni dünyadan silmək gərəkdir. (“Koroğlunun Ərzurum səfəri”) * Hay- hay deyib qənim üstə varanda, Kəllə gərək bu meydanda qalansın. Mərd igidlər qovğa günü düşəndə, Şərbət deyin öz qanına yalansın. (“Koroğlu ilə Bolu bəy”)
Azərbaycan dastanlarının leksikasıə. 1) hay-küy, gurultu-partıltı; 2) döyüş, vuruş, dava; 3) macəra, müsibət. Qovğayi-eşq eşq qovğası, eşq macərası.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti
Obastan-ın layihəsi
Sözlük © 2020
