* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2002 | ••••••••• | 17.13 |
2003 | •••••••••••••••••••• | 39.37 |
2004 | ••••••••••••• | 23.92 |
2005 | •••••••••••••••• | 31.04 |
2006 | ••••• | 9.23 |
2007 | •••• | 7.82 |
2008 | ••••••••••• | 20.46 |
2009 | ••••••••••••• | 24.80 |
2010 | •••••••••••••• | 27.14 |
2011 | •••••••••• | 18.62 |
2012 | •••••••• | 14.97 |
2013 | ••••••••••• | 20.86 |
2014 | ••••••••• | 16.47 |
2015 | ••• | 5.61 |
2016 | •••• | 6.59 |
2017 | ••••• | 9.27 |
2018 | ••••• | 9.59 |
2019 | ••••••• | 13.07 |
2020 | ••••• | 9.42 |
1 is. [ər.] din. 1. Məhəmməd peyğəmbərin nəslindən olan müsəlmanların fəxri titulu. Hər vilayətdə var beş-on qəsəbə; Əlli min seyyidü axund, tələbə. S.Ə.Şirvani. [Məsmə:] Anam, dayılarım məni [kor kişiyə] verdilər. Çünki onlar kənddə nüfuzlu, kəramət sahibi seyidlər hesab olunurdular. S.Hüseyn. 2. Ləqəb kimi seyidlərin adlarından əvvəl deyilir. Bir əlli-altmış il bundan əqdəm iki nəfər kukəmərli seyid – biri Seyid Əhməd və biri Seyid Səməd Qafqaza varid olurlar. Ə.Haqverdiyev.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / seyid1 SEYİD (ləqəb kimi seyidlərin adlarının əvvəlində işlədilir) Seyid Səməd başını bir silkələdi.. (Ə.Haqverdiyev); XACƏ A.Səhhətin şeirlərindən biri ‘‘‘'Xacə Hafiz” adlanır (N.Seyidəliyev).
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / seyid2 сущ. религ. сеид, сейид: 1. почетный титул у мусульман, возводящих свою родословную к пророку Мухаммеду – употребляется перед именем. Seyid Əhməd Сеид Ахмед, Seyid Əli Сеид Али 2. лицо, носящее этот титул 3. в домусульманской Аравии: представитель племени аристократии 4. в средние века и в новое время: титул, присваиваемый представителям разных социальных групп с целью получения определенных привилегий
Azərbaycanca-rusca lüğət / seyid1 [ər.] сущ. дин. сейид (1. Мегьамед пайгъмбардин несилдикай тир мусурманриз гьуьрметдалди лугьудай тӀвар; 2. сейидрин тӀварцихъ галаз санал лугьудай лакӀаб).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / seyidSEY(Y)İD ə. 1) ağa, cənab; 2) Məhəmməd peyğəmbərin nəslindən olan. Seyyidi-əşrəf şərəfli ağa; seyidi-kövneyn «iki dünyanın ağası» Məhəmməd peyğəmbərin epitetlərindən biri.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəticənab, ağa, başçı; Məhəmməd peyğəmbərin nəslindən olanlara verilən dini titul.
Azərbaycan kişi adlarının izahlı lüğəti