susmaq sözü azərbaycan dilində

1 f. 1. Dinməmək, danışmamaq, dinməz oturmaq, ağzını açıb bir söz deməmək. Qaragün, xanın sarsıldığını, susduğunu görüb ürəkləndi. M.Rzaquluzadə. Bütün bu söhbət vaxtı Teymur bərk həyəcan keçirməsinə baxmayaraq susurdu. H.Seyidbəyli. // Kəsmək, dayanmaq, daha səsi eşidilməmək, gəlməmək, kəsilmək (səs). Quşlar susdu. Musiqi səsi bir anlıq susdu. – Çalğı susduqdan sonra Səlim öz badəsini qaldırdı. M.İbrahimov. // Eyni mənada top, tüfəng və s. səsi haqqında. Cəbhə susdu. Top səsləri susdu. Minaatanlar susdu. // Məc. mənada. …Ucalır bağçadan bülbülün səsi; Çay susur, əsməyir çəməndə yel də. N.Xəzri. Susurdu əsən külək, susurdu axan bulaq; Qəlbinin səslərini eşidirdi o ancaq. B.Vahabzadə. // Cavab verməmək, səs verməmək. Nə üçün susmusan, cavab vermirsən? Susub, özündən heç bir xəbər bildirmir. 2. məc. Öz duyğusunu, hissini büruzə verməmək. Zəhra susub dolduqca Həsənin şübhələri dərinləşirdi. M.İbrahimov. Məsum kişi bütün bu gözlənilməz şeylərə susur, səbir edirdi. Mir Cəlal. 3. Əmr şəklində: sus! – danışma, dinmə, səsini kəs. [Hüseynqulu ağa Pəricahan xanıma:] Sus! Tezliklə sənə göstərərəm ki, bu evin sahibi mənəm. S.S.Axundov.

1 SUSMAQ Qızdırma zamanı sayıqlayan adam qızdırması kəsəndə necə yorğun, əzgin, lal-dinməz düşürsə, Həmzə də bir müddət sonra susdu, saatlarla danışmadı, key kimi olub qaldı (M.İbrahimov); AĞZINA SU ALMAQ (fr.v.) [Veysəl Ziynətə:] Anan mənə qapını göstərir, sən də ağzına su alırsan (B.Bayramov); AĞZINI AÇMAMAQ Nailə ilə Kamil əmi də, demək olar ki, ağızlarını açmırdılar (M.İbrahimov); DİNMƏMƏK Lakin Gülcamal bir daha dinmədi (M.Hüseyn); KİRİMƏK (dan.) Vahid. Buna görə də sualı təkrar eləmədi, kiridi (B.Bayramov); QIFILLAMAQ (dan.) Rüstəm bəy: Ay qız, sən qıfılla, sən danışma (Ü.Hacıbəyov); LAL OLMAQ Ləğv olma, ədəb gözlə bu məvadə, əkinçi; Lal ol, a balam, başlama fəryada, əkinçi! (M.Ə.Sabir); MUMLAMAQ (məc.) Talıbov arvadına: Sən mumla (Y.Şirvan); SƏSİNİ KƏSMƏK Biz qorxumuzdan səsimizi kəsdik (H.Abbaszadə).

1 SUSMAQ – DİLLƏNMƏK Susma, sən sussan, mənim həyatım susar (A.Şaiq); Dillənir dindirməmiş gərəksiz bir saz kimi (S.Rüstəm).

1 молчать, замолчать, утихнуть

2 глаг. 1. молчать: 1) ничего не говорить, не издавать звуков голосом. Qoca susurdu старик молчал, həmsöhbətim susurdu мой собеседник молчал, niyə susursunuz? почему молчите? yol boyu susmaq молчать всю дорогу 2) не высказывать жалоб, не протестовать; молча сносить что-л. Gəlin hər təhqirə dözüb susurdu невеста молча сносила все оскорбления 3) не нарушать тишины, не производить звуков, безмолвствовать. Dəniz susub море молчит 4) не действовать, не работать (о приборах, подающих звуковые сигналы). Telefon susub телефон молчит, radio susub радио молчит 5) не стрелять (об огнестрельном оружии). Pulemyotlar susub пулёметы молчат 6) не рассказывать, не говорить о ком-, чём-л., хранить в тайне что-л. Əsir susurdu пленный молчал 7) не высказывать открыто своего мнения, обходить молчанием что-л. İclasda hamı susurdu на собрании все молчали, çatışmazlıqlar haqqında susmaq молчать о недостатках, qorxudan susmaq молчать от страха 8) не писать писем, не отвечать. Uzun müddət susmaq долго молчать, bir ildir ki susur год как молчит 9) перен. не проявляться, не давать о себе знать (о чувствах, переживаниях и т.п.). Ürək susur сердце молчит, vicdan susur совесть молчит 2. замолчать, замолкать, замолкнуть, умолкать, умолкнуть: 1) перестать издавать звуки, прекратить говорить, петь, кричать и т.п.; смолкать, смолкнуть. Qəfil susmaq внезапно замолчать, natiq bir anlığa susdu оратор замолчал на минуту 2) прекратить стрелять (об огнестрельном оружии). Toplar susdu пушки замолкли (отгремели), pulemyot susdu пулемёт замолк; sus! молчи! замолчи!

1 f. to keep* silence / silent; inadla ~ to refuse to utter a word, to refuse to open one’s mouth; Susmaq razılıq əlamətidir at. söz. ≅ Silence gives consent; Sus! Silence! Be silent! d.d. Shut up!

1 гл. 1. кисун; рахун (луькӀуьн) тавун, чуькь тавун, куьтӀ тавун; // ван атӀун, акъвазун; секин хьун; quşlar susdu къушар кисна; // жаваб тагун; 2. пер. кисун, гьиссер винел акъуд тавун, чир тавун; 3. sus! буйругъ. ф. кис(а)! ван атӀут!, ван (ял, мез, чӀал) яхъ! рахамир!

1 susmak