* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. 1. Orta əsrlərdə türk xalqlarında hökmdarların titulu. 2. Zaqafqaziya və Mərkəzi Asiyada, Kazan, Həştərxan xanlıqlarında feodalların dövlət vergilərindən azad edilmiş mülkü və torpağı.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / tərxan2 xandan törəyənlər, xan nəslindən olanlar ("tar" "törəmək, yaradılış" sözləri ilə əlaqədardır), qədim türklərdə xüsusi imtiyaza malik olan titul sahibi.
Azərbaycan kişi adlarının izahlı lüğəti / tərxan1 сущ. 1. юкьван виш йисара туьрк халкьарин гьукумдаррин титул; 2. Закавказияда ва Юкьван Азияда, Казан, Гьаштерхан ханлухра феодалрин девлетдин налогрикай азад авунвай мулкар ва чилер.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / tərxanI (Bakı, Kürdəmir, Şərur) ərköyün II (İmişli, Kürdəmir) 1. zərif 2. gözəl, təravətli. – Tərxan mahudu koldakosda geymək olmaz (Kürdəmir); – Bi yaxşı tərxan arvadı var (İmişli)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.