* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 1. nida Qorxu, həyəcan, təəssüf, kədər, ağrı, təəccüb, fərəh kimi hissləri ifadə edir. Vay, yazıq! Vay, ilana bax! – Vay, kim, əğyar ilən ol yar həmdəmdir yenə. Kişvəri. [Ziba xanım:] Vay, yad kişinin səsi gəlir; vay, indicə qapıdan girəcəkdir. M.F.Axundzadə. // Yenə yuxarıdakı mənalarda olaraq, müxtəlif tərkiblər daxilində işlənir. Vay, dədəm, vay! Vay, mənim başım! Vay, mənim günümə! – [Şölə xanım:] Vay, dədəm vay, nənəm vay! Amandır, Teymur ağa, pərdənin dalısında gizlən. M.F.Axundzadə. Amma vay bizim arvadlarımızın gününə, şah Təhmasın vaxtında geyilən paltarı indi də geyirlər. H.Zərdabi. // Bəzən təkrar şəklində işlənir: vay-vay, vay-vay-vay. Qorxuram Zakiri hicrin qəmi bir halə sala; Görən adəm deyə vay-vay, budu divanə gəlir. Q.Zakir. Vay-vay, nə yaman müşkülə düşdü işim, Allah! M.Ə.Sabir. [Arvad:] Vay-vay-vay! A kişi, bu nə üstbaşdır, bu nə əl-ayaqdır, əşi, qoşunkeşdidən, davadan gəlirsən nədir? H.Sarabski. □ Vay salmaq, vay-şivən salmaq (qoparmaq) – qışqırıq salmaq, çığırmaq, fəryad etmək, şivən qoparmaq. Cənnət xanım dizlərinə çırpıb vay-şivən saldı. Mir Cəlal. Vayını vermək – cəzalandırmaq, döymək, əzişdirmək və s. [Güldəstə:] Sən neçin qaçırsan, … axtarar, tapar, vayını verər. N.Vəzirov. 2. is. Yas, ölü yeri, yaxud müsibət, bədbəxtlik mənasında. Öldür Ələsgəri qurtulsun canı; Vay xəbərin göndər qohum-qardaşa. Aşıq Ələsgər. Vayımı yar eşidib, vay, könül, söylədi kim; Seyyidim çoxdan ölübdür, bu onun vayı deyil. S.Ə.Şirvani. [Vaqif:] Bizdə hər gün bir təzə xəbər var: ya toydur, ya vay, ortası yoxdur. Çəmənzəminli.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / vay2 1 межд. ой, ай, ах (употребляется для выражения чувства боли, беспокойства, удивления, страха). Vay, yandım, mənə su ой, горю, дайте мне воды: vay, mən qorxuram ой, я боюсь; vay, dədəm, vay ой, батюшки мои 2 сущ. горе, беда, траур, несчастье. Ya toydur, ya da vay то радость, то горе; vay xəbəri gətirdilər принесли весть о беде, о несчастье; vay mənim başıma о, горе мне; vay salmaq вопить, неистово кричать ◊ vayını vermək задать перцу кому; vayına oturum чтобы ты умер, vay halına не дай бог, горе к ому, если … vay sizin halınıza худо вам будет; vay o qoyunun halına ki, yeddi çobanı olsun боже упаси, если у одной овцы семь пастухов
Azərbaycanca-rusca lüğət / vay1 I. i. 1. grief, woe, misfourtune; 2. mourning II. nid. ah!, oh! alas!
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / vay1 1) is. 1) chagrin m ; peine f ; affliction f ; malheur m ; 2) détresse f ; désastre m, calamité f, pleurs m pl, lamentations fpl ; 3) nid. ah!, oh!
Azərbaycanca-fransızca lüğət / vay1 1. межд. вай (кичӀевал, къалабулух, тажубвал, дерт, тӀал, гьайиф чӀугун, хвешивал ва мс. гьиссер къалурдай гаф); вай-вай; vay salmaq, vay-şivən salmaq (qoparmaq) вай-гьарай кутун, цӀугъун, суза авун, феряд авун, йикь-шуван авун (ттун); vayını vermək вай(ни) гьал авун, пай гун, жаза гун, гатун, ахварун; 2. сущ. яс, кьейи чка; йикь, мусибат, бедбахтвал.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / vay(Ağdam, Bərdə, Kürdəmir) yas, hüzr ◊ Vayına oturmax (Ağdam, Bərdə, Şuşa) – yas saxlamaq, yasında oturub ağlamaq. – Vayına oturum sənin kimin beyşü:r uşağın (Şuşa) Vay verməx’ (Ağdam, Bərdə, Kürdəmir, Şuşa) – dağıtmaq. – İnək çəpərə vay verdi (Kürdəmir); – Uşaxlar bağa bir vay veriflər ki, heş zad qoymuyuflar (Ağdam). Vaya qılmax (Meğri) – xeyir vermək. – U dam-daş yə:sinə nə vaya qıldı ki, mə: də qılsın. Vayalilə çöx’məx’ (Meğri) – bədbəxt olmaq, pis günə qalmaq. – Vaya-lilə çöx’sün na:diş əhəl-əyal əkip doğan arvatdar. Vay tutmax (Ağdam) – dağıtmaq. – Uşaxlar bosdana bir vay tutuflar kın, heş zad qalmıyıf
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.