* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
2 sif. 1. Küləkli. Yelli hava. Yelli bir gün. 2. məc. dan. Hirsli, tünd, tez qızan. Yelli adam. 3. zərf Bərk, iti, şiddətli. Oğlan çox yelli gəlir. – Kabinetin qapısı bir qədər yelli açıldı… S.Rəhimov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / yelli4 1. YELLİ, KÜLƏKLİ 2. yelli bax yeyin 3. yelli bax hiddətli
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / yelli1 YELLİ – YAVAŞ Birdən Bağıra elə gəldi ki, Tünzalə başını yelli tərpətsə, boğazı meyvə saplağı kimi üzülə bilər (İ.Məlikzadə); Yerindən yavaş tərpənib əl-üzünü yumağa başladı (“Azərbaycan”).
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti / yelli1 YELLİ I sif. Küləkli. Yelli havada həyətə düşməsən olmaz? YELLİ II sif. Yel xəstəliyinə tutulmuş. O, yelli ayağını dəriyə bükmüşdü. YELLİ III zərf Çox tez, cəld. Evə yelli get, Bayram! YELLİ IV sif. Hirsli, acıqlı. Beş-altı ağzı yelli cavanın belinə berdanka bağlayıb saldılar ortalığa (M.İbrahimov).
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / yelli2 1 прил. 1. ветреный (о каком-л. месте) 2. перен. сердитый, гневный, злобный (о человеке) 2 нареч. диал. быстро, живо 3 прил. диал. больной ревматизмом, страдающий ломотой в суставах, костях
Azərbaycanca-rusca lüğət / yelli1 прил. рах. кпул квай (галай), кпул (ревматизм) авай (мес. кӀвачер).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / yelli2 прил. 1. гар авай; 2. пер. рах. фад хъел къведай, туьнт (мес. кас); 3. нареч. кӀевиз, зарбдиз.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / yelliI (Naxçıvan, Şərur, Tovuz) məc. – acıqlı, hirsli. – Sə:knə gənə çox yellidi (Naxçıvan) II (Şəki) yel xəstəliyinə tutulmuş adam. – Qara çoxdan yellidi III (Bakı, Cəbrayıl, Füzuli, Gədəbəy, Kürdəmir, Laçın, Sabirabad, Salyan, Şəki) cəld, tez. – İşə yelli başda; – Öyə yelli get, Bayram (Salyan); – Adə, no:lub, nə yelli gedirsən? (Bakı); – Yelli gessən çatarsan (Şəki); – Maşın çox yelli getdi (Cəbrayıl)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.