* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
I (Basarkeçər, Gədəbəy, Tovuz) palçıq. – Camış özünü zımıra saldı; – Arxa su zımır kimi yəlir, də:η, bağlara yağıf (Tovuz); – Buralar pütüncə zımırdı, yeriməx’ ha olmor (Gədəbəy) II (Tovuz) yetişməmiş, kal (meyvə). – Ə:, o alma zımırdı, onu niyə yi:rsəη?
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.