* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 top. Quru budaq, kol qırıntısı; çılçırpı. On altı-on yeddi yaşlarında bir qız çayaşağı enərək, meşənin ətəklərində çırpı yığırdı. Çəmənzəminli. Şərifzadə ehtiyatla yeriyir, ayaqları altında əzilən quru çırpıların qəribə səsini dinləyə-dinləyə gedirdi. M.Hüseyn.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / çırpı1 Qırpmaq sözü “kəsmək” deməkdir. Biçindən sonra yerdə qalan hissə “qırpı” adlanıb. Çırpı da bununla qohum ola bilməzmi? Qırpıq (kəsik), qıt (kəsilmiş) sözləri də qırp feili ilə kökdaş olub. Çırpmaq feili ilə qohumdur. Çırpma (zərbə) zamanı qopub tökülən xırda çubuq qırıntılarına deyilir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / çırpı2 I сущ. 1. хворост (сухие отпавшие ветки деревьев или кустарника). Bir qucaq çırpı охапка хворосту, bir şələ (sürütmə) çırpı вязанка хворосту 2. валежник (сухие деревья и сучья, упавшие на землю), сушняк. Bir yığın çırpı целая куча валежника, tonqal üçün çırpı yığmaq собирать валежник для костра II прил. хворостяной
Azərbaycanca-rusca lüğət / çırpı