* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2004 | •••••••••• | 0.34 |
2005 | •••••••••••••••••••• | 0.67 |
2006 | •••••••••••••••••••• | 0.68 |
2007 | ••••••• | 0.21 |
2012 | •••••• | 0.17 |
2013 | ••••• | 0.15 |
2014 | •••••• | 0.17 |
2016 | •••••• | 0.17 |
2018 | ••••• | 0.15 |
1 is. [fars.] 1. Çəllək və s.-nin dövrəsinə keçirilən dəmir və s. materialdan qurşaq. Çəlləyin çənbəri. Dəmir çənbər. 2. Dəf və bu kimi şeylərin dairəsi; sağanaq. Dəfin çənbəri. 3. Keçmişdə: suya və ya neftə yaxşı batmaqdan ötrü dolun (tuluğun) yuxarı tərəfinə ağırlıq üçün bağlanan dairəvi dəmir. Dolun çənbəri. – Qızılı sərrafdan soruş, çənbəri quyuçudan. (Ata. sözü). 4. Dairə şəklində olan; devrik. Müəllim vəd verdi ki, qayıdanda [Tapdığa] bir yaxşı dovşan alıb gətirsin; qulaqları uzun, quyruğu da çənbər. Ə.Vəliyev. 5. Qurşaq, bandaj.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / çənbər3 1. ÇƏNBƏR, QURŞAQ (çəlləkdə və s. -də) 2. çənbər bax sağanaq
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / çənbər2 I сущ. 1. обруч: 1) согнутая в кольцо пластина, стержень, прут и т.п. Dəmir çənbər железный обруч 2) обод, надеваемый на бочку, кадку для скрепления клёпок. Çəlləyin çənbəri обруч бочки 2. обод: 1) наружная часть колеса в виде круга. Araba təkərinin çənbəri обод колеса телеги 2) часть какого-л. предмета в форме кольца, овала. Qavalın çənbəri обод бубна 3. тех. бандаж (металлический обод, пояс, надеваемый на отдельные части машины, железнодорожные колеса и т.п. для увеличения их прочности) 4. металлическое кольцо, кайма на бурдюке (черпалке), служащие для погружения в воду; грузило II прил. 1. обручный: Çənbər istehsalı обручное производство, çənbər materialı обручный материал 2. ободочный. Çənbər zənciri ободочная цепь, мед. çənbər bağırsaq ободочная кишка 3. бандажный. Çənbər məftili бандажная проволока, çənbər həlqəsi бандажное кольцо
Azərbaycanca-rusca lüğət / çənbər1 [fars.] сущ. 1. банд; çəlləyin çənbəri челегдин банд; 2. ккар (мес. сафунин, тафтунин ва мс.); ələyin çənbəri сафунин ккар; 3. гьалкъа (къуюдай нафт ва я яд акъуддай целцин сивел кутӀундай элкъвей ракь); 4. гьалкъа хьтин; элкъвей формадин; 5. ченбер, бандаж.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / çənbərf. bax çəngal (1-ci və 2-ci mənalarda).
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti