* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] 1. Şiddətli meyil, həvəs, arzu, istək. [Nuxulular] Molla İbrahim Xəlili bu halət ilə görməkdən vəch edib, şövqdən qayəm sövt ilə çağırırlar. M.F.Axundzadə. [Tahirzadə:] Məsmə bacı, qızın oxumağa çox can atır, çox şövqü var. Mir Cəlal. □ Şövqə gəlmək – həvəsə gəlmək, vəcdə gəlmək, ilhama gəlmək, ruhlanmaq. …[Əmiraslan] şövqə gəlib sazını götürər, süzə-süzə çalardı. S.Rəhimov. Şövqə gətirmək – həvəsləndirmək, şövqləndirmək, vəcdə gətirmək, ruhlandırmaq, ilhamlandırmaq. Qanuni-əsasi arvadları o dərəcədə şövqə gətirib ki, dəxi gözləri naməhrəm kişiləri görmür. C.Məmmədquluzadə. 2. İşıq. Eləmi sözü xoş; Kəmalı xoş, özü xoş; Aldı gözüm şövqünü; Xumar baxan gözü xoş. (Bayatı). Ay kimi şövq salıb ayna qabağın; Çoxların eyləyib divanə, Telli! Aşıq Ələsgər.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / şövq2 ə. arzu, istək. Şövqi-eşq eşq sövdası; şövqi-liqa’ üzdən sevmə.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / şövq1 1. рвение, призвание, охота, склонность, энтузиазм, влечение; 2. отблеск;
Azərbaycanca-rusca lüğət / şövq2 сущ. 1. сильное желание, жажда, рвение, сильное стремление, непреодолимая склонность к чему-л., энтузиазм. Oxumağa şövqü olmaq иметь сильное желание учиться, склонность к учёбе 2. восторг, восхищение; воодушевление (состояние душевного подъёма); şövqə gəlmə см. şövqlənmə; şövqə gəlmək см. şövqlənmək; şövqə gətirmə см. şövqləndirmə; şövqə gətirmək см. şövqləndirmək 3. свет, блеск. Gözlərinin şövqü kimin свет очей чьих, ay kimi şövq salmaq светить как луна
Azərbaycanca-rusca lüğət / şövq1 [ər.] сущ. 1. гужлу гьевес, ашкъи, майилвал, мурад, рикӀиз кӀани затӀ, кӀанивал, шавкь; şövqə gəlmək гьевесдиз атун, ашкъида гьатун, илгьам атун, руьгь акатун; şövqə gətirmək гьевесдиз гъун, ашкъида ттун, илгьам гун, руьгь кутун; 2. экв.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / şövq