* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. 1. Yeni dikəlib göyərən budaq, zoğ. Çəkil şümalı. – Bir şümal pöhrəni; Bir vurğuda qələm elədi; Və qürurla dedi; Ovxarını gördünmü baltanın? R.Rza. 2. Düz, hamar. Sahildəki şümal və ziləv daşların bir parası yuyulub təmizləndikdən sonra daha parlaq görünür. Ə.Vəliyev. Yunis bıçağa işarə etdi: – Yaxşı itilənsə, yüz əlli ödəyərsən. Bu taxta qurudur, şümaldır. Mir Cəlal. 3. məc. Yeniyetmə, boylu-buxunlu. Məmməd bəy on iki-on üç yaşında alagözlü, qumralsaçlı, genişkökslü, şümal bir oğlandı. Çəmənzəminli.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / şümal1 прил. 1. цӀийи хел, берт, цуьрц; 2. дуьз, цӀалцӀам (мес. къван); 3. пер. шумал, буй-бухун авай, ругул (мес. гада).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / şümal