* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] 1. Saf, sərin, dadlı su (klassik şeirdə adətən təmizlik, saflıq rəmzi kimi işlənmişdir). Şəfayi-vəsl qədrin hicr ilə bimar olandan sor; Zülali-zövq şövqün təşneyi-didar olandan sor. Füzuli. Xurşidim, xavərim, hilalım sənsən; Şəkərim, şərbətim, zülalım sənsən. M.V.Vidadi. Qorxuram soluxa bu gül yanağın; Ey ləbi zülalım, sən ağlayanda. Molla Cümə. 2. biol. kim. Canlı orqanizmlərin ən mühüm tərkib hissəsi olan mürəkkəb üzvi maddə. Qarğıdalı dənində 9-10 faiz zülal və 4-6 faiz yağ vardır.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / zülal3 ə. 1) saf, dadlı su; 2) mürəkkəb üzvi maddələrdən biri; yumurta ağı maddəsi. Zülali-kövsər kövsər bulağının saf və dadlı suyu.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / zülal2 I сущ. 1. устар. чистая прозрачная вода 2. биол. белок (сложное органическое вещество, важнейшая составная часть живых организмов) II прил. биол. белковый. Zülal maddəsi белковое вещество, zülallar mübadiləsi белковый обмен, zülal aclığı белковое голодание
Azərbaycanca-rusca lüğət / zülal1 is. biol. , kim. , albumine f ; protéine f ; xəstənin sidiyində ~ tapıldı on a révélé de l’albumine dans les urines du patient ; ymurtanın ağı ~la zəngindir le blanc d’œuf est très riche en protéines
Azərbaycanca-fransızca lüğət / zülal1 [ər.] сущ. 1. саф, серин, дадлу яд (классик шиирра михьивилин, сафвилин лишан манада); 2. биол. хим. белок, альбумин (ччан алай ва ччиляй экъечӀдай затӀарин организмдик квай еке метлеб авай затӀ).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / zülal