* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər. “ələm” söz. cəmi] Qəm, kədər, iztirab. Qəm yemə, təxfif ver alamına; Az çəkər, heykəl yaparlar namına. A.Səhhət. Hər kəs öz alamına bir şivə ilə növhəsaz; Sevgili quşlar! Qılın dəsti-cəfadan etizaz. M.Hadi.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / alam2 ə. «ələm»1 c. ələmlər, əziyyətlər, əzablar.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / alam(Zəngibasar) bax alana
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.