* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. 1. Yun əyirmək üçün əl ilə işlədilən ən sadə alət. İydə varsa, cəhrədə də var. (Məsəl). Mahmudun evinin qabağı. Sol tərəfdə evinin qapısı, qapının yanında bir cəhrə qoyulub. Ə.Haqverdiyev. [Göyçək] sonra da cəhrənin böyründə oturub yun əyirməyə başladı. Ə.Vəliyev. 2. məc. Nasaz, primitiv şey haqqında.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / cəhrə1 Güman edirlər ki, fars dilindən alınma sözdür, bizdə cığırcıq işlədilib (cəhrənin çıxartdığı səslə, cırıltı ilə bağlıdır). Türk mənşəlidir və təqlid yolu ilə düzəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / cəhrə2 сущ. 1. прялка; самопрялка (ножная прялка). Cəhrənin iyi веретено прялки, cəhrədə yun əyirmək прясть шерсть на прялке 2. мотовило: 1) тех. приспособление, машина для сматывания чего-л. (пряжи, шелка, проволоки и т.п.). Barabanlı cəhrə барабанное мотовило, yumruqlu cəhrə кулачковое мотовило 2) мех. с.-х. рабочий орган жатвенной части уборочных машин; жаток зерноуборочных комбайнов. Cəhrə plankası планка мотовила, cəhrə lövhəsi пластина мотовила; cəhrə yağı (старинное название некоторых групп промышленных масел) ◊ yağsız cəhrə kimi cırıldamaq скрипеть как немазаное колесо
Azərbaycanca-rusca lüğət / cəhrə1 сущ. 1. чхра; 2. пер. чӀуру, саз тушир, гьакӀан примитив затӀунин гьакъинда.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / cəhrə