* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 bax al3 (bəzən “hal anası” şəklində işlənir). Hal hər şeyi tərsinə eləyir. Tərsinə iş görən qadına deyərlər: hal cinsisən? Bir adam tutduğu halı yazığı gəlib buraxsa, hal onun yeddi arxadan dönəninə dəyməz. (Əsatir). …Bəzi vaxt söhbət cindən, şeytandan, divdən, hal anasından düşərdi. S.S.Axundov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / hal2 is. [ər.] 1. Hər hansı bir səbəbdən, şəraitdən doğan vəziyyət, keyfiyyət. Xəstənin halı yaxşıdır. – Hicrin edibdi könlümü bərbad, ağlaram; Çoxlar tutar bu halıma irad, ağlaram. Natəvan. [Ceyranın] keçmiş halı ilə indiki halını müqayisə edirdim. S.Hüseyn. □ Belə halda – belə vəziyyətdə. Belə hallarda düşüncə və kədəri dostlara danışmaq və onların sərəncamında olan imkanlardan istifadə etmək lazımdır. M.S.Ordubadi. Bu hal – bu vəziyyət. [Zeynal:] Öz həyatını müəyyən bir şəklə salmalı idi. Bu hal beləcə davam edə bilməyəcəkdi. S.Hüseyn. Ayıq ol, böylə davam etsə bu hal; Millətə qorxuludur istiqbal. A.Şaiq. // İnsanın cismani vəziyyəti, yaxud əhvalı, əhval-ruhiyyəsi. Məstlik halı. Yuxulu halda. – [Mehriban] xüsusilə çocuğu doğduqda olduqca ağır və böhranlı hallar keçirmişdir. S.Hüseyn. 2. Güc, qüvvət, taqət. [Rəsul:] Anacan, dayanmağa halım yoxdur, gərək mən gedəm. “Aşıq Qərib”. □ Hal qalmamaq – gücdən düşmək, taqətdən düşmək, üzülmək. Ağlamaqdan qalmamışdı məndə hal. H.Cavid. 3. fiz. Maddəni təşkil edən hissəciklərin yerləşməsinin, qarşılıqlı əlaqəsinin və hərəkətinin xarakteri. Maddənin yeni keyfiyyət halına keçməsi. – …Cəmi heyvanat bir dərəcə donmaq halına çatanda yarıdiri olurlar, yarıölü olurlar… C.Məmmədquluzadə. 4. Vaxt, an, ləhzə. □ Bu halda – bu anda, bu vaxt. Bu halda yoldaşım içəri girdi. – Bu halda qapı döyüldü. E.Sultanov. Bu halda bayır qapıdan Sultan bəy daxil olur. Ü.Hacıbəyov. O halda – onda, o zaman. O halda bizdən kömək gözləmə. O halda mən gəlməyəcəyəm. 5. qram. İsmin başqa cümlə üzvlərinə münasibətini bildirən və hallanma formalarında ifadə olunan qrammatik kateqoriya. Azərbaycan dilində ismin altı halı vardır. Adlıq hal. ◊ Hal aparmaq – özündən getmək, huşunu itirmək, ürəyi keçmək. Hal əhli – kef çəkməyi, vaxtını kefdə keçirməyi sevən adam haqqında. Seyyid, yürü, məlum ki, hal əhli deyilsən; Dün şəb səni mən mədrəsədə qal ilə gördüm. S.Ə.Şirvani. Hal tutmaq – bax hal-əhval tutmaq. Atamız doyunca xoşlandı bizdən; Sonra da hal tutdu hər birimizdən. S.Vurğun. Hala gəlmək – özünə gəlmək, gücü, qüvvəti, taqəti özünə qayıtmaq, dirçəlmək. …Hərəmiz bir istəkan çay içəndən sonra bir qədər hala gəldik. C.Məmmədquluzadə. [Piri baba:] Qoy gəzsin, yesin, içsin, hala gəlsin. S.S.Axundov. Haldan çıxar( t)maq – normal halından çıxarmaq, hirsləndirmək. Kətxuda çox qorxaq adamdı. Uryadnikin vurulmağı onu büsbütün haldan çıxartmışdı. M.Hüseyn. Haldan çıxmaq – hirslənmək, özündən çıxmaq. [Mahmud:] Sən olasan ölənlərinin goru, məni bu hirsimin tutmuş vaxtında haldan çıxartma! Ə.Haqverdiyev. Haldan düşmək – üzülmək, çox yorulmaq, əldən düşmək. [Böyük oğul:] Kişi gözləməkdən lap haldan düşdü. Qantəmir. [Musa] …qızıl mədəninə yetişərkən haldan düşdü. S.Vəliyev. Haldan-hala düşmək – halı pozulmaq, halı qarışmaq. O, oxuduqca ingilisin siması haldan-hala düşür və acığından dilini, dodağını çeynəyirdi. Qantəmir. Haldan salmaq (etmək) – üzmək, çox yormaq, əldən salmaq. Qılınc kimi kəsən külək keşikçiləri haldan salmışdı. S.Vəliyev. Halı dönmək (dəyişmək) – bax halı pozulmaq. Ancaq bilmədim ki, bu necə işdi; Əllərim titrədi, halım dəyişdi. M.Rahim. Halı qarışmaq (dəyişmək) – normal halından çıxmaq, qanı qaralmaq, pozulmaq. Tapdılar orada qırıq qandalı; Qubernator ağanın qarışdı halı. H.K.Sanılı. Halı pozulmaq – 1) bax halı qarışmaq; 2) halı daha da pisləşmək, ağırlaşmaq. Xəstənin halı pozuldu. – Aslanın halı elə pozulmuşdu ki, bıçaq vursaydın qanı çıxmazdı. S.Vəliyev. Halına ağlamaq – 1) bax halına qalmaq. Camaatın halına ağlayan, onun dərdinə dərman axtaranların nəsli kəsilir, izi itirilirdi. H.Sarabski; 2) bax halına yanmaq (acımaq). [Mühəndis:] Eh, başıma gələnləri bilsən, halıma ağlarsan. S.Rüstəm. Halına qalmaq (ağlamaq) – qeydinə qalmaq, qayğısını çəkmək, qayğısına qalmaq, halını düşünmək. Ər dərdqəmin çəkmə, sən öz halına ağla; Canı bəcəhənnəm! M.Ə.Sabir. Kosa, yanında dayandığı xəstənin halına qalır və onunla birlikdə tərpənirdi. S.Rəhimov. Halına təfavüt etməmək – halına heç bir təsiri olmamaq, halında heç bir dəyişiklik əmələ gəlməmək, heç bir fərqi olmamaq. [Nəbi:] Cəbi, sən öləsən, heç halına təfavüt etmir. S.S.Axundov. Halına yanmaq (acımaq) – yazığı gəlmək, acımaq, şəfqət göstərmək, ürəyi acımaq, canıyananlıq etmək. [Mirzə Tağı:] Biçarə İran camaatı, … sizin halınıza yanıram, sizin halınızı yüngülləşdirməyə səy edirəm. C.Cabbarlı. Gülnaz yağışlı gecəni, oğlanın bir köynəkdə başdan-ayağa islandığını xatırladı və onun halına acıdı. Q.İlkin. Halından çıxmaq – özündən çıxmaq, hirslənmək, müvazinətini itirmək. Usta bir də halından çıxdı, az qalmışdı yenə dava düşsün. Çəmənzəminli. Halını qatmaq – qanını qaraltmaq, özündən çıxarmaq, hirsləndirmək. [Məşədi Ağakişi:] Siz öləsiz, [atlılar] düz Hacı Namazalının xırmanına sürdülər. Kişinin halını qatacaqlar. C.Məmmədquluzadə. Halını pozmaq – halına təsir etmək, adi halından çıxarmaq, hirsləndirmək. Lakin bu söz də maarif müdirinə təsir etmədi, halını pozmadı. M.İbrahimov. Hər halda – necə olsa, necə olursa olsun. Cahandar ağa Əşrəfin bu işlərinə necə münasibət bəsləyəcəyini bilməsə də, hər halda xoşagəlməz … söhbət eşitmək istəmirdi. İ.Şıxlı. Nə halda – necə, nə cür, nə vəziyyətdə. [Məşədi İbad:] İndi gördünmü iş nə haldadır? Ü.Hacıbəyov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / hal3 ə. 1) vəziyyət; 2) indiki, hazırda olan; 3) dərvişlərə aid keyfiyyət.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / hal4 ərbabı – hal əhli. Hər hansı bir məqama sahib olan kəslər.
Fəlsəfə terminlərinin izahlı lüğəti / hal1 “Filankəsi hal aparıb” deyirlər. Bu söz, əslində,hal deyil, “al”dır (hiylədir), mənası da “demon” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / hal1 HAL I is. [ ər. ] Vəziyyət. Bizim halımıza tutuldu göylər; Buludlar belini büküb ağladı (M.Müşfiq). HAL II is. [ ər. ] qram. Sözlərin cümlədə dəyişilərək başqa sözlərlə əlaqəyə girməsini müəyyənləşdirən bir kateqoriya.
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / hal1 1. положение, состояние, настроение, обстоятельство; 2. момент, время; 3. грамм. падеж;
Azərbaycanca-rusca lüğət / hal2 1 сущ. 1. состояние: 1) физическое самочувствие или настроение, расположение духа человека. Ağır hal тяжелое состояние, huşsuz hal бессознательное состояние, uşağın halı состояние ребёнка, xəstənin halı состояние больного 2) вид, характер расположения, взаимодействия и движения частиц вещества. Maye hal жидкое состояние, qaz halında в газообразном состоянии, bərk hal твердое состояние 3) положение, в котором кто-л., что-л. находится. İş nə haldadır? в каком состоянии работа (дело)?; halını yaxşılaşdırmaq улучшить состояние чего-л. halını başa düşmək kimin понять состояние чьё 2. положение (ситуация). Xoşagəlməz hal незавидное положение (состояние), çıxılmaz hal безвыходное положение 3. самочувствие (общее физическое и нравственное состояние человека, зависящее от его здоровья и настроения в данный момент). Halınız necədir? как ваше самочувствие? halımı sorma не спрашивай о моем самочувствии 4. сила, мочь (физическая возможность делать что-л.). Halı yoxdur не имеет сил, danışmağa halım yoxdur у меня нет сил говорить; halı olmamaq не иметь сил; halı qalmamaq не иметь больше сил 5. вид. Halını almaq nəyin принимать вид чего, превращаться во что. Su halını almaq, su halına düşmək превращаться в воду, maye halına düşmək превращаться в жидкость; bu halda hara gedirsən? куда идешь в таком виде? bu nə haldır? что за вид? 6. лингв. падеж. Adlıq hal именительный падеж, yiyəlik hal родительный падеж (падеж принадлежности), yönlük hal дательный (направительный) падеж, təsirlik hal винительный падеж, yerlik hal местный падеж, çıxışlıq hal исходный падеж 7. лингв. число. Tək hal единственное число, cəm hal множественное число ◊ hal əhli: 1. закадычный друг; 2. понимающий кого-л. с полуслова, с намёка. Hal tutmaq справляться о состоянии здоровья; hala gəlmək приходить, прийти в себя; hala gətirmək kimi приводить, привести в чувство кого; haldan düşmək лишаться, лишиться сил; haldan salmaq лишать, лишить сил; haldan (halından) çıxartmaq выводить, вывести из себя; haldan çıxmaq выходить, выйти из себя; halı qarışmaq расстраиваться, расстроиться; halı dəyişmək см. halı qarışmaq; halı pozulmaq: 1. см. halı qarışmaq; 2. ухудшаться, ухудшиться (о состоянии здоровья); halına ağlamaq kimin сочувствовать, посочувствовать кому; halına acımaq сопереживать, разделять чьи-л. переживания; halına yanmaq см. halına acımaq; halına qalmaq проявлять заботу о к ом-, о чём-л.; halına təfavüt etməmək (eləməmək) не возыметь действия; halını qatmaq kimin портить, испортить настроение к ому; halını pozmaq kimin см. halını qatmaq; bu halda 1) в таком случае 2) в таком состоянии; hər halda во всяком случае; bir halda ki, … 1. так как 2. раз … 2 сущ. миф. оборотень (человек, обращенный или способный обращаться с помощью колдовства в какого-л. зверя, в какой-л. предмет) ◊ hal aparmaq: 1. упасть в обморок; 2. спятить (сойти) с ума
Azərbaycanca-rusca lüğət / hal1 i. 1. circumstance, situation; state, condition; yaxşı ~da in a good state, in good condition; ümidsiz ~da in a hopeless condition; normal ~ normal state; 2. moment, time; bu ~da in this moment / time; 3. (qram.) case; adlıq ~ nominative case; 4. health; strength, force; Halın(-ız) necədir? How are you?; ~ını sormaq to inquire after smb., to ask after smb.’s health; hər ~da in any case, at any rate; o ~da in that case; indiki ~da under present circumstances
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / hal1 is. 1) état m, yaxşı ~da en bon état ; 2) cas m, situation f ; hər ~da en tout cas ; dans tous les cas ; bu ~da dans ce cas ; 3) qram. cas m ; adlıq ~ cas nominatif
Azərbaycanca-fransızca lüğət / hal2 [ər.] сущ. гьал (1. са себебдикай, шараитдикай арадал къведай везият; инсандин бедендин везият ва я агьвал; // belə halda ихьтин гьалда (везиятда), ихьтин чӀавуз; bu hal и гьал, и везият; 2. гуж, къуват, такьат; hal qalmamaq гьал амукь (аламукь) тавун, гуждай аватун, такьатдай аватун; 3. физ. гьал; 4. вахт, чӀав, гьелен, легьзе; bu halda и гьалда, и гьеленда, и чӀавуз; o halda а гьалда, акӀ ятӀа, акӀ хьайила; 5. грам. падеж, аватул, гьал; yiyəlik hal талукьвилин падеж (гьал); adlıq hal асул падеж); ** hal aparmaq вич-вичелай фин, рикӀ хъуьтуьл хьун, гьушсуз хьун (рах. алпапа тухун); hal əhli кеф чӀугунал гзаф рикӀ алай, кефчи касдин гьакъинда; hal tutmaq кил. hal-əhval tutmaq; hala gəlmək гьалдиз хтун, чкадиз хтун, гуж (къуват) хтун, ччандал хтун; haldan çıxar(t)maq гьалдай акъудун, къапарай акъудун, вичяй акъудун, хъел кутун, хъел гъун; haldan çıxmaq гьалдай акъатун, къапарай акъатун, хъел акатун (атун), вичяй акъатун; haldan düşmək гьалдай аватун (фин), гзаф галатун, юргъун хьун; haldan-hala düşmək гьалар дегиш хьун, гьалар чӀур хьун; haldan salmaq (etmək) гьалдай авудун, гзаф галудун, юргъунарун; halı dönmək (dəyişmək) кил. halı pozulmaq; halı qarışmaq (dəyişmək) гьалар дегиш хьун, гьалар чӀур хьун, иви чӀулав хьун; halı pozulmaq гьалар чӀур хьун a) кил. halı qarışmaq; б) гьалар мадни пис хьун, залан хьун; halına ağlamaq a) кил. halına qalmaq; б) кил. halına yanmaq (acımaq); halına qalmaq (ağlamaq) гьалдихъ шехьун, къайгъуда амукьун, къайгъу чӀугун, гьалдикай фикирун; halına təfavüt etməmək гьалдиз са тафаватвални тахьун, са таъсирни тавун, гьалда са дегишвални тахьун, са фаркьни тахьун; halına yanmaq (acımaq) гьалдихъ ккун, язух атун, тӀува атун, рикӀ ккун; halından çıxmaq (авай) гьалдай акъатун, вичяй акъатун, хъел акатун (атун); halını qatmaq гьалар акадарун, иви чӀулаварун, вичяй акъудун, хъел кутун (гъун); halını pozmaq гьалар чӀурун, гьалариз эсер авун, хъел кутун (гъун); hər halda гьар гьал(да), гьар гьикӀ хьайитӀани (хьурай); nə halda гьи гьалда, гьикӀа, гьи жуьре, гьи везиятда.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / hal(Şamaxı) bol. – Gəlib bı hal çörəkdən doyuncan yemədüz
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.