* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2002 | •••••••••••••••••••• | 10.28 |
2003 | •••• | 1.57 |
2004 | •••• | 1.68 |
2005 | •• | 0.67 |
2006 | ••• | 1.35 |
2007 | ••••• | 2.33 |
2008 | •• | 0.73 |
2009 | •••••• | 3.04 |
2010 | ••••••• | 3.54 |
2011 | ••••• | 2.32 |
2012 | ••••••• | 3.44 |
2013 | ••••• | 2.19 |
2014 | ••••• | 2.40 |
2015 | ••••• | 2.21 |
2016 | ••••• | 2.08 |
2017 | ••••• | 2.28 |
2018 | ••• | 1.50 |
2019 | •••••• | 2.78 |
2020 | ••••• | 2.39 |
1 sif. [fars.] 1. Girintisi-çıxıntısı, kələ-kötürü olmayan; düz (səth haqqında). Hamar daş. Hamar asfalt yol. – Yol enli və hamar idi. S.S.Axundov. O qədər hamardır, o qədər hamar; Şahmat taxtasına bənzəyir çəmən. N.Xəzri. 2. Əziyyətsiz, rahat. Ovçu-ovçu ha maral; Budu getdi ha maral; Belə can almaq olmaz; Can alırsan, hamar al. (Bayatı).
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti1 Farsca həmvar sözünün dəyişilmiş formasıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti1 səlis — rəvan
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti2 rahat — sakit
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti3 düz — ütülü
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti1 HAMAR – KƏLƏ-KÖTÜR Hər yan əl içi kimi düz və hamardır (S.Sərxanlı); Sona kələ-kötür yollarda bir xeyli yüyürdü (S.Vəliyev).
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti1 гладкий, ровный, плавный
Azərbaycanca-rusca lüğət2 прил. 1. гладкий: 1) ровный (без впадин и возвышений, без шероховатостей). Hamar yol гладкая дорога, hamar səth гладкая поверхность, hamar dəri гладкая кожа 2) прямой, не вьющийся, приглаженный. Hamar saçlar гладкие волосы 2. полированный. Hamar mərmər полированный мрамор
Azərbaycanca-rusca lüğət1 s. level, even; smooth, plane; ~ yol even / level road; ~ səth plane surface
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət1 sif. uni, -e ; plat, -te ; lisse ; poli, -e ; ~ yol chemin m plat ; ~ səth surface f polie
Azərbaycanca-fransızca lüğət1 [fars.] прил. 1. цӀалцӀам, легъв-син авачир; дуьз (са затӀунин чинин гьакъинда; мес. рехъ, къван, кьул); 2. азиятсуз, регьят.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğətiI (Cəlilabad, Masallı) çöl, düzənlik. – Qoyunnar hamarda otder (Masallı); – Mən kitab dilin nə bileyəm, axı; – Cahil olıb gəzmişəm bı hamarda (Cəlilabad) II (Kürdəmir) yaxşı, səlis. – Müyəllim çox hamar danışır
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.