* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 f. Çatmaq, yetişmək, irişmək. Mən Cüməyəm, bir murada irmədim; Ha ki cəfa çəkdim, səfa sürmədim. Molla Cümə. Kənd həyatının qoyduğu və mənim indi də ağlım irmədiyi bu adətə istər-istəməz tabe olmağa məcbur idik… Qantəmir. Füzuli kamına qəlbən irmədi; Sevdiyi telləri öpüb hörmədi. M.Rahim.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / irmək2 is. Adətən mal-qaraya verilən iri və yaxşı əzilməyən buğda, arpa unu. // Narın kəpək.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / irmək2 1 глаг. устар. достигать, достигнуть. Murada irmək достигнуть желаемого 2 сущ. отруби (измельченная при размоле оболочка зерна)
Azərbaycanca-rusca lüğət / irmək2 сущ. хъсандиз куьлуь тахьанвай къуьлуьн, мухан гъуьр (гьайванриз гудай); куьлуь кепекар.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / irməkÇatmaq, yetişmək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğlu der: gəldi döyüş sorağı, Dalda irür müxənnətin durağı. Canından rədd eylə yüz min yarağı, Qalxan götürəndə qala nisbətdir. (Əndəlib Qaracadaği “Şeirlər məcmuəsi”)
Azərbaycan dastanlarının leksikasıÇatmaq, yetişmək, irişmək. Kərəm deyər, axırına irilməz, Ərəb at yorulur, könül yorulmaz, Könül bir saraydı, sınar, hörülməz, Əzəli, sonrası köç olur könül. (“Əsli və Kərəm”) * Kərəm deyər, burda qoysaq sazları, Xatirimə düşdü şirin sözləri, Qaradı qaşları, ala gözləri, Sən də muradına ir, səhər yeli! (“Əsli və Kərəm”) * Cida düşdük biz çöllərə, Bülbül də qona güllərə. Gedərik neçə ellərə, İrərik muradımıza biz. (“Mahmud-Niyar xanım”)
Azərbaycan dastanlarının leksikası