* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. [ər.] dan. Başısoyuq, tənbəl, ağırtərpənən. Qaragözov ayağa qalxdı: – Elə bilirsiniz ki, müalicə işinə təkcə siz kahalsınız? Mir Cəlal.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / kahal2 I прил. разг. ленивый, нерасторопный, медлительный. Kahal adam ленивый человек II сущ. лентяй
Azərbaycanca-rusca lüğət / kahal1 s. 1. (başısoyuq) negligent, careless, care-free, devil-may-care; öz vəzifəsinə / işinə ~ olmaq to be* negligent of one’s duty; 2. (ağır tərpənən, ləng) sluggish, slow; ~ adam slowcoach, laggard
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / kahal1 sif. 1) négligent, -e, sans soin, irresponsable ; öz vəzifəsinə (işinə) ~ olmaq être négligent, -e à son travail ; 2) lent, -e ; ~ adam lambin m
Azərbaycanca-fransızca lüğət / kahal1 [ər.] прил. рах. кагьул, темпел, заландаказ юзадай, тади къачун тийир, палама, кьантӀа.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / kahalI (Mingəçevir, Şəki, Zəngilan) 1. könülsüz (Mingəçevir, Şəki). – Çox kahal ca:f verdi (Mingəçevir); – Qəhrəmanı gördüm, mq: çox kahal salam verdi (Şəki) 2. ağır, ləng (Zəngilan). – Kahal dərbənmə, qutar II (Bakı, Dərbənd, Göyçay, Hamamlı, Xaçmaz, Kürdəmir, Qazax) 1. b a x kağal (Bakı, Dərbənd, Qazax). – Kahaldı Əsət, iş görən döy (Qazax); – Çox kahal adamdu, iş görəndə hələ bil yeriyir (Bakı); – Uşağın çux kahaldu, uxumeydu (Dərbənd) 2. sözə baxmayan, söz eşitməyən (Göyçay, Hamamlı, Kürdəmir). – O çox kahal adamdı, heş nə: yaramır (Hamamlı); – Neçə dəfə çağırırsan, baxmır, oa <ona> kahal deyirik (Göyçay) III (Balakən, Qax) 1. qaradinməz (Qax) 2. kütbeyin (Balakən)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.