* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. Xristianlarda: yepiskop ilə dyakon arasında ruhani rütbəsi və bu rütbəni daşıyan ruhani. [İblis Arifə:] İç də, bax, sonra duyarsan nə imiş; Ən gözəl töhfə, keşiş göndərmiş. H.Cavid. Ədalətin şərbətinə; İlk dəfə kim zəhər qatdı? Keşişləri, Həmzələri; Kim yaratdı; Nə yaratdı? B.Vahabzadə.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / keşiş2 f. xristian din xadimi.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / keşiş2 I сущ. 1. священник: 1) духовное звание в православной церкви, среднее между епископом и дьяконом. Keşiş rütbəsi сан священника 2) лицо, носящее это звание, поп 2. пастырь (священник, руководитель паствы) II прил. 1. священнический, поповский. Keşiş əbası поповская ряса 2. пастырский. Keşiş paltarı пастырское одеяние
Azərbaycanca-rusca lüğət / keşiş1 сущ. кешиш (христиан динда руьгьанидин чин ва а чин авай руьгьани).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / keşiş