* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 [fars.] dan. 1. sif. Ət kimi, süst, key, hərəkətə qadir olmayan, ölgün. Lət adam. Lət kimi olmaq. 2. is. Heyvanların inkişaf etməsinə mane olan qarın xəstəliyi. Qoyun lət olub.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / lət2 f. 1) döymə, vurma, zərbə; 2) zərər, ziyan; 3) şallaq, qamçı; 4) toppuz, güz; 5) parça, hissə.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / lət2 1 I прил. разг. 1. вялый, безжизненный, неподвижный инертный 2. брюзгливый, обрюзглый (болезненно толстый, с обвислой кожей), заплывший жиром II сущ. диал. опухоль в лёгких или в животе у домашних животных 2 сущ. бот. мякоть (мягкая подкожная часть плодов, ягод, клубней)
Azərbaycanca-rusca lüğət / lət1 i. 1. languid, dull, listless; feeble; 2. fat and flabby, paunchy; ~ bağlamaq to grow* fat and flabby
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / lət1 is. chair f, pulpe f ; enflure f (dans les poumons ou le ventre des animaux)
Azərbaycanca-fransızca lüğət / lət1 [fars.] рах. 1. прил. гьакӀан як хьтин, ттини хьтин, хвархвас, суст, юзаз тежер, кьийи-кьиян (мес. кас); 2. сущ. руфунин азар (гьайванар чӀехи жез манийвалдай).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / lətI (İmişli, Qazax, Meğri) xəstəlik. – Lət ürəx’də ossa, öhvədə ossa öldürər, bağırda ossa öldürməz (Qazax); – Bı qoyında lət var, kökəlmir (İmişli) II (Salyan) özək. – Mən qarpızın lətin yiməyi xoşdıyırıam ◊ Lət götürmək (Yardımlı) – kökəlmək. – Oğlən gələni lət götürüb
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.