* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. zool. Buynuzları budaq kimi şaxələnən, gövşəyən haçadırnaqlı heyvan. Şimal maralı. Xallı maral. – Sürü üstündə çobanlar yatmaz qorxumdan; Çöldə heyvan, ya maral vaz atamaz qorxumdan. A.Səhhət. // Təşbehlərdə “gözəl” mənasında. Ovçusu olmuşam səntək maralın; Xəyalımdan çıxmaz hərgiz xəyalın. M.P.Vaqif. [Əsgər:] Gəl, gəl, maralım, gəl; Gəl, gəl, ceyranım, gəl! Ü.Hacıbəyov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / maral2 budaqvari buynuzu olan yaraşıqlı heyvan; gözəl, qəşəng.
Azərbaycan qadın adlarının izahlı lüğəti. / maral1 Monqol sözüdür, bizdə “sığın” deyiblər. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / maral2 I сущ. 1. олень (жвачное парнокопытное млекопитающее с ветвистыми рогами). зоол. Nəcib maral благородный олень, xallı maral пятнистый олень, şimal maralı северный олень 2. в сравн. о красивой девушке, женщине II прил. олений. Maral buynuzları оленьи рога, maral sürüsü оленье стадо, maral dərisi оленья шкура; maral balası оленёнок, maral əti оленина, maral saxlayan оленевод
Azərbaycanca-rusca lüğət / maral1 I. i. deer; şimal ~ı reindeer; Amerika şimal ~ı caribou; buynuzsuz ~ pollard II. s. deer’s; ~ dərisi deer’s skin; ~ əti venison; ~ balası young deer; ~ buynuzu antlers
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / maral1 is. cerf m ; dişi ~ biche f ; şimal ~ı renne f ; ~ balası faon \fã\] m
Azərbaycanca-fransızca lüğət / maral1 сущ. зоол. 1. мирг, марал; xallı maral тlехвер алай мирг; // миргин, маралдин; maral buynuzu миргин карч; maral dərisi миргин хам; 2. “гуьзел” манада (тешпигьра).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / maral