* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. Toxunma şeylərin kənarına tikilən parça. Navarı olan cecim. Navar tikilmiş kilim.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / navar2 is. Heyvanı yüklədikdə belinə qoyulan içi küləşlə doldurulmuş torba; yəhəraltı.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / navar2 1 сущ. обшивка (то, чем обшито, отделано по краям что-л.) 2 сущ. диал. вьючное седло (для перевозки вьюков)
Azərbaycanca-rusca lüğət / navar1 сущ. семер (ппар ядамаз балкӀандин далудал эцигдай къене нагъвар ттунвай турба); пурарин лит.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / navar2 сущ. хранвай затӀарин (мес. руханин, жежимдин ва мс.) къерехдив гутадай (къерех тирвал цвадай) парча.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / navarI (Bakı, Cəbrayıl, Göyçay, İsmayıllı, Quba, Şamaxı) 1. yəhər və palanın altından qoyulan keçə və ya otla doldurulmuş döşəkçə (Cəbrayıl, Göyçay, İsmayıllı, Quba, Şamaxı) 2. çul (Bakı) – Palanın altına navar qoyallar (İsmayıllı); – Əli bir navar aldı (Göyçay); – Atın navarın qoy belinə (Cəbrayıl); – Navarsız heyvana yük çatmağ olmaz, dalını yara elər (Şamaxı) II (Qubadlı) palazın dörd tərəfinə tikilən köbə. – Cejimin navarı qaradı
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.