* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. 1. Ağac və kolların dibindən göyərən zoğ(lar), bic(lər). Ağacın pöhrələrini qırmaq. – İllərdən bəri suyun lilləndiyi bu adalarda balaca pöhrələr əmələ gəlmiş, getgedə qalınlaşıb meşəyə dönmüşdü. İ.Şıxlı. 2. Cavan budaq, qol. // Cavan ağac, fidan. Bağban təzə basdırdığı; Bir pöhrəyə dayaq vurur… N.Rəfibəyli.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / pöhrə2 I сущ. 1. поросль: 1) молодые побеги растений, вырастающие на пнях, а также растущие от корней, стволов и т.п. Palıd pöhrəsi дубовая поросль, kök pöhrəsi корневая поросль, tozağacı pöhrəsi берёзовая поросль, yaşıl pöhrə зелёная поросль, sıx pöhrələr густые поросли 2) перен. о молодёжи, молодом поколении 2. отросток (молодой побег растения) II прил. порослевый. Pöhrə meşəsi порослевый лес; pöhrə vermək давать побеги, отростки
Azərbaycanca-rusca lüğət / pöhrə1 i. shoots, verdure; young growth; yaz ~si shoots in spring, spring shoots
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / pöhrə1 is. pousse f ; taille f ; rejet m, rejeton m (ağacın kökündən) ; bois m jeune
Azərbaycanca-fransızca lüğət / pöhrə1 сущ. 1. кӀачӀичӀ (тарцин кӀаняй, дувулдилай экъечӀдай цуьрцер); 2. цуьрц, берт, цӀийи (жегьил) хел; // жегьил ттар, къелем.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / pöhrə(Cəlilabad, Meğri) bax pörə II. – Arinin balasinə deyük pöhrə (Cəlilabad)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.