* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2003 | •••••• | 0.39 |
2004 | ••••••••• | 0.67 |
2006 | ••••••••••••• | 0.90 |
2007 | •••••••••••• | 0.85 |
2008 | •••• | 0.24 |
2009 | ••••• | 0.32 |
2010 | •••••••• | 0.54 |
2011 | •••••• | 0.43 |
2012 | •••••• | 0.43 |
2013 | •••••••• | 0.58 |
2014 | ••••• | 0.34 |
2015 | •••••••••••••• | 1.02 |
2016 | ••••• | 0.35 |
2017 | •••••••••••••• | 0.98 |
2018 | •••••••••••••••••••• | 1.50 |
2019 | •• | 0.14 |
1 is. 1. Beli sıx tutmaq üçün ona sarılan uzun və dar parça; belbağı. Qurşaq da, bilirsən ki, on arşın gərək olsun… M.Ə.Sabir. Məhəmmədhəsən əlini eşşəkçinin qurşağına salıb çəkə-çəkə aparırdı. C.Məmmədquluzadə. Hacı Salman çubuğunu qurşağına sancdı, konka sürənin yerinə çıxdı. M.S.Ordubadi. // Sarğı, ip və s. Göndərilən kitablar başıbağlı qalıb, kəsilmir və ruznamələr qurşaqdan çıxmır. F.Köçərli . 2. Bel. Qurşağından yapışmaq. Qurşağa qədər suya batmaq. Qurşağa qədər palçıq vardır. Bədəni hər gün qurşağa qədər soyuq su ilə yumaq xeyirlidir. – Burada yaz zamanı qurşağa qədər ot olur. İ.Əfəndiyev. 3. xüs. Bir şeyin belini dövrələmək üçün metaldan və s.-dən qayrılmış kəmər; çənbər. Çəlləyin qurşağı. Binanın qurşağı. 4. coğr. Yer kürəsi səthinin iki meridian arasındakı hissəsi. Bütün Yer kürəsi meridianlarla 24 qurşağa, ya zonaya bölünür. – Avropa, demək olar ki, tamamilə mülayim qurşaqda yerləşən yeganə qitədir. “Qitələr coğrafiyası”. // Ölkə ərazisinin, hər hansı bir əlamətinə görə, müəyyən bir qismini təşkil edən hissəsi. – Hündürlüyü 1000 m-dən artıq olan relyef ünsürləri dağ qurşağını təşkil edir… [Miçurin] şaftalı kimi dadlı, zərif ətirli bir meyvə bitkisini Rusiyanın orta qurşaqlarında yetişdirmək istəyirdi. M.Axundov. ◊ Qurşağa çıxmaq – həddi aşmaq (bir şeyin çoxluğunu, bolluğunu bildirir). Qar qurşağa çıxırdı. – Söz uzansa həcv çıxar qurşağa; Sözün dalın çox uzatma, hayıfsan! Aşıq Ələsgər. Bu minval ilə yeddi gün keçdi. Bu yeddi günün ərzində plov qurşağa çıxdı… Ə.Haqverdiyev. Qurşağının altını bərkitmək zar. – qarnını doydurmaq, yemək. [Cahangir bəy:] …Xəlil, sən də gəl otur, qurşağının altını bərkit, balam! N.Vəzirov. Qurşaq tutmaq (yapışmaq) – güləşmək.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / qurşaq1 Qədimdə qur feili olub və “dartmaq” mənasında işlədilib (“tələ qur” deyirik). Qurşa isə “bağla” deməkdir. Bir mənası da “dairə, qövs, toqqa” demək olub. Qurşaq ismi qurşamaq feilindən daraq qəlibi üzrə əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / qurşaq3 1. QURŞAQ [Mirzə Bağır:] Qırmızı qurşağı vardı, özünün də əlində uzun təsbehi olardı (Çəmənzəminli); BELBAĞI Belində gümüş körpülü belbağı ..qonşu oğlu yoldaşları ilə söhbətə gedirdi (H.Sarabski); KƏMƏRBƏND Oğlan gəlir enişdən; Kəmərbəndi gümüşdən; Yar ilə mərcimiz var; Mən dodaqdan, o dildən (Bayatı). 2. QURŞAQ [Molla Qafar] bunu deyərək qurşağını sarımağa başladı (S.Rəhimov); BEL Başın qülləbəsin, belin kəməri; Hər birin bir yana atmaq çağıdı (Q.Zakir). 3. QURŞAQ, ÇƏNBƏR (çəlləyin, binanın qurşağı və s.)
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / qurşaq1 QURŞAQ I is. Belbağı. Məmmədhəsən əlini eşşəyinin qurşağına salıb çəkə-çəkə apardı (C.Məmmədquluzadə). QURŞAQ II is. coğr. Yer kürəsi səthinin iki meridian arasındakı hissəsi. Avropa tamamilə mülayim qurşaqda yerləşən yeganə qitədir.
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / qurşaq1 1. кушак, опояска, подпояска; 2. обруч, обойма, обхват; 3. геог. пояс, зона;
Azərbaycanca-rusca lüğət / qurşaq2 сущ. 1. талия. İncə qurşaq (bel) тонкая талия 2. кушак, пояс. Qurşaq bağlamaq подпоясывать кушак 3. геогр. пояс: 1) часть поверхности земного шара между двумя меридианами. Yer meridianlarla 24 qurşağa bölünür Земля делится меридианами на 24 пояса: 2) часть поверхности земного шара между параллелями, являющаяся определенной климатической зоной. Ekvator qurşağı экваториальный пояс, tropik qurşaqlar тропические пояса, isti qurşaq жаркий пояс, mülayim qurşaq умеренный пояс 3) полоса растительности, меняющаяся по мере изменения высоты над уровнем моря. Bitki qurşağı растительный пояс 4. обруч. Çəlləyin qurşağı обруч бочки, dəmir qurşaq железный обруч, ağac qurşaq деревянный обруч 5. тех. обойма (деталь или устройство в виде скобы, обруча и т.п.), охватывающего и скрепляющего что-л. 6. тех. бандаж (наружный стальной обод на колесе вагона или паровоза для предохранения от изнашивания) 7. полоса (пространство между какими-л. границами, двумя линиями или вдоль какой-л. линии). Ensiz qurşaq узкая полоса 8. архит. схватки (приспособление для поддерживания, скрепления, соединения чего-л.) II прил. 1. поясной. Qurşaq qiymətləri поясные цены (цены, по которым какой-л. продукт реализуется в пределах данного территориального пояса), qurşaq vaxtı астр. поясное время (система счета времени, основанная на разделении поверхности Земли на 24 часовых пояса); qurşaq izolyasiyası тех. поясная изоляция 2. обручный. Qurşaq dəmiri обручное железо 3. поясковый. Qurşaq halqası тех. поясковое кольцо; göy qurşağı радуга ◊ qurşağa çıxır nə по горло, сколько угодно; хоть отбавляй чего; qurşağın altı boşdur голоден (-на); qurşağın altını bərkitmək плотно поесть
Azərbaycanca-rusca lüğət / qurşaq1 i. 1. waist-band, girdle, sash; 2. (çəlləkdə) hoop; 3. coğ. zone; mülayim ~ temperate zone; tropik ~ torrid zone; ◊ göy qurşağı rainbow / -ou / ; ~ tutmaq bax güləşmək; ◊ qurşağa çıxmaq to be* a lot, to exist more than enough, to be* more than one wants; ◊ qurşağının altını bərkitmək to have* a square / hearty meat
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / qurşaq1 is. taille f, centure f ; cercle m ; coğ. zone f ; mülayim ~ zone tempérée
Azərbaycanca-fransızca lüğət / qurşaq1 сущ. 1. кьуршах, чӀул, камари, юкьва ттвадай парчадин зул ва мс.; 2. юкь; qurşağından yapışmaq юкьвакай кьун; qurşağa qədər юкьвал кьван, юкьваз акъатдай (мес. яд, жив); 3. хуьс. ченбер, банд, гьалкъа (мес. челегдин); 4. геогр. зона; пояс (Ччилин гирдадин ччинин кьве меридиандин арада авай пай); ** qurşağa çıxmaq юкьваз акъатун, кьадардилай гзаф хьун (са затӀунин гзафвал къалурдай ибара); qurşağının altını bərkitmək зар. чӀул тӀарамарун, хъсандаказ тӀуьн, руфун тухарун; qurşaq tutmaq (yapışmaq) кьуршахар кьун, юкьварар кьун, гелер кьун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / qurşaq1. Sıx tutmaq üçün belə sarılan parça; belbağı. 2. Bel. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Bunu deyib yapışdı Kürdoğlunun qurşağından yenə də başladılar. Bu dəfə də Kürdoğlu Koroğlunu yıxdı. (“Koroğlunun Dərbənd səfəri”)
Azərbaycan dastanlarının leksikası