* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. Düyü, buğda və s. hövsərləmək, yaxud şey qoymaq və ya başqa məqsədlər üçün enli taxtadan oyulmuş ağacdan hazırlanan dayaz, girdə, ya uzunsov qab. Böyük tabaqlara buğda töküb isladardılar. H.Sarabski. [Fatma arvad] obaşdandan qalxıb çirmənmiş, tabağı qabağına qoyub, pud yarım buğda unundan xəmir yoğurmuşdu. Mir Cəlal. // Təknə. Bəzən Mələk bacı işdən qayıdarkən eyvanda stolun üstündə dəyirmandan yenicə gətirilmiş bir tabaq un, təzə bişirilmiş çörək və ya bir dolça süd görərdi. Ə.Sadıq.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / tabaq1 Buna təknə də deyirlər. Tabaq ərəb sözüdür, təbəqə sözü ilə qohumdur, “qab” deməkdir. Mənbələrin verdiyi məlumata görə, boşqab yerinə də tabaq (təbəqe) işlədilən vaxtlar olub. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / tabaq2 сущ. 1. корыто (продолговатый сосуд, служащий в основном для замешивания теста и других домашних надобностей, сделанный из расколотого пополам и выдолбленного бревна или оцинкованного железа); корытце; квашня. İki tabaq un два корытца муки, tabaqda xəmir yoğurmaq месить (замешивать) тесто в корытце (квашне) 2. лоток: 1) деревянный поднос с бортом, употребляемый при торговле вразнос 2) геол. приспособление в виде корыта для промывки пород ◊ tabaq başında sınıb kimin сломал себе шею на чём-л. кто
Azərbaycanca-rusca lüğət / tabaq1 сущ. ккур; хвах, легв; кукӀва (къене къуьл, дуьгуь ва мс. кьечӀин ва я маса затӀар ттун патал къен акъудна яцӀу кӀарасдикай расай даяз, элкъвей ва я яргъишуькӀуь къаб).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / tabaq