Obastan-ın layihəsi
Sözlük © 2020
* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. məh. 1. İki küsülü tərəfi barışdıran adam; vasitəçi. Xülasə, hər iki tərəf yançıların köməyi ilə bir-birinə güzəştə gedib toyu başlayacaqlar. R.Əfəndiyev. // Köməkçi, havadar. Əgər yançılar sakit dursaydı, ehtimal ki, bu söz burada qurtarıb gedərdi. Qantəmir. 2. məh. Yanında uşağı olan işçi qadın.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / yançı1 сущ. нугъ. 1. кьве хъел тереф баришугъ хъийидай кас; арачи; // куьмекчи, гьавар; 2. къвалав аял гвай кӀвалахзавай дишегьли.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / yançı1. İki küsülü tərəfi barışdıran adam; vasitəçi; köməkçi, havadar. 2. Sağdış, soldış. Dastanlarda sonuncu mənaya rast gəlinir. Nə qəşəng geyiniblər, Yanında duran yançılar. Hərəsinin başı üstə Hazır durur qulluqçular. (“Sayad bəy-Sayalı xanım”) * Yançıların hər birisi Oxşayır Zala, Rustama. (“Sayad bəy-Sayalı xanım”)
Azərbaycan dastanlarının leksikasıI (Bərdə, Borçalı, Xocavənd, Kürdəmir, Qazax, Qarakilsə, Quba, Tovuz) köməkçi. – Yançı olmasa, çovan, sığırçı işdiyəmməz (Borçalı); – Xanatoxuyanın ya:nda yançı olor (Qazax); – Bu xalçanı yançı olmasa, toxumax çətin olar (Bərdə); – Axıracan oturuf hanıya köməy eliyənə yançı deyrix’ (Xocavənd); – Xalı toxumağ üçün yançı tuturuğ (Kürdəmir) II (Qazax) çoxdanışan. – Çoxdanışan arvada biz yançı arvat, çəngi arvat deərix’ III (Quba, Oğuz) kənar adam. – İkisi qapışır, yançı gəlir ayırtdaşdırır (Oğuz); – Mən sənə yançıyam ki, mənim üsdümə gələsən! (Quba) IV (Qax, Zaqatala) sağdış, soldış
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.
Obastan-ın layihəsi
Sözlük © 2020