* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 məch. 1. Ağızda çeynəyib udulmaq, mədəyə ötürülmək. Çörək yeyilmək. Xörək yeyilmək. Yemək yeyilmək. – Mirzənin atasının evində nahar yeyilirdi. Ə.Haqverdiyev. 2. Yeməyə sərf edilmək; işlədilmək. Evimizdə çox şəkər yeyilir. 3. Xarici təsir nəticəsində forması, bəzən də tərkibi dəyişilmək, sürtülüb getmək. Gülnaz saxsı bardaqdakı qatıqdan mis kasaya töküb ucu yeyilmiş taxta qaşıqla çalxalamağa başladı. M.İbrahimov. İşlənmiş baltanın pərləri yeyildikdə onları yenidən metal elektrod vasitəsilə bərpa edirlər. S.Quliyev. 4. məc. dan. Mənimsənilmək.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / yeyilmək1 1. съедаться, быть съедаемым; 2. протравливаться; 3. стираться, протираться, подтачиваться;
Azərbaycanca-rusca lüğət / yeyilmək2 1 глаг. съедаться, быть съеденным. Kabab yeyildi кебаб съеден, çörək yeyildi хлеб съеден, taxıl ehtiyatı hələ qışda yeyilib запас зерна был съеден ещё зимой 2 глаг. стираться, стереться, протираться, протереться, подтачиваться, подточиться, изнашиваться, износиться. Çəkmələrin burnu yeyilib носы туфель стёрлись, pencəyin dirsəkləri yeyilib локти пиджака протёрлись
Azərbaycanca-rusca lüğət / yeyilmək1 I. f. to be* eaten up II. f. 1. to be* obliterated / effaced, to become* obliterated; Dəmir pulun üstündəki təsvir yeyilib The image on the coin is effaced; 2. to wear* out; to be* used; d.d. to be* played out
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / yeyilmək1 məch. 1. тӀуьн, сиве жакьвана туькьуьннаваз хьун; 2. тӀуьниз серф авунваз хьун; кӀвалахарнаваз хьун; evimizdə pendir çox yeyilir чи кӀвале ниси гзаф незва; 3. къецепатан эсердикди форма дегиш хьун, гуьцӀ хьана фин; тухванваз хьун (мес. нажахдин сив); 4. пер. рах. тӀуьнваз хьун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / yeyilmək