* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [fars.] şair. Saç (xüsusilə üzün iki tərəfində sallanan tellər). Təbriz üstə Marağa; Zülfün gəlməz darağa; Axtarıram yarımı; Düşüb soraq-sorağa. (Bayatı). O şahmar zülfləri, tel güləbatın; Necə oldu, ay qabağı nigarın? Molla Cümə. Xalın qaradı, zülf qara, gözlərin qara; Bir ağ gün görərmi olan mübtəla sana? S.Ə.Şirvani.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / zülf2 f. 1) saç, tel; 2) üzün iki tərəfindən sallanan hörük(lər). Zulfi-düta qoşa hörük, iki tərəfə ayrılmış saç; zülfi-girehgir buruq-buruq saç; zülfi-pərişan qarışıq saç; zülfi-pürtab qıvrım saç.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / zülf1 Ərəbcədir, ehtimal ki, üzün hər tərəfinə tökülmüş saça deyirlər. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / zülf2 сущ. поэт. волосы, локоны, кудри. Qara zülf, siyah zülf чёрные волосы, pərişan zülf (zülfi-pərişan) распущенные волосы, şahmar zülflər длинные волосы
Azərbaycanca-rusca lüğət / zülf1 [fars.] сущ. шаир. зилф, чӀарар (ччинин кьве патай куьрс хьанавай).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / zülf