* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. Otu, samanı, küləşi yığmaq üçün uzunsaplaqlı diş-diş dəmir və ya ağac alət, yaba. Qəhrəman … xırmandan kənara çıxmır və şananı yerə salmırdı. S.Rəhimov. [Musa:] Oğlan, şananı mənə ver… M.İbrahimov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / şana1 ŞANA I is. [ fars. ] Ağacdan hazırlanmış yabayabənzər kənd təsərrüfat aləti. Cana doymuş kəndlilər yabanı, şananı çəki dedilər (“Qaçaq Nəbi”). ŞANA II is. [ fars. ] Daraq. Tellərində şana, əlində həna; Yəmən, yaqut əhmər dodağa düşdü (Aşıq Ələsgər). ŞANA III is. [ fars. ] Xəlbir. Taxılı şanadan keçirdim.
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / şana2 1 сущ. веяло, вилы (деревянное или железное сельскохозяйственное орудие, имеющее несколько зубьев – обычно четыре – на длинной рукоятке, предназначенное для переворачивания и очищения зерна от мякины на ветру) 2 сущ. устар. гребень (продолговатая пластинка с рядом зубьев для расчёсывания волос). Şirmayı şana перламутровый гребень
Azərbaycanca-rusca lüğət / şanaI (Şəki) papaqçıların papağın tükünü hamarlamaq üçün istifadə etdikləri alət. – Papağın tükünü şana ilə hamarra II (Çənbərək) xörək yemək üçün çəngəl
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.