* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2003 | •••••••••••••••• | 1.57 |
2004 | •••••••••• | 1.01 |
2005 | •••••••••••••••••••• | 2.02 |
2006 | ••••••• | 0.68 |
2007 | ••••••••••• | 1.06 |
2008 | •••••••••• | 0.97 |
2009 | ••••••••••••••• | 1.44 |
2010 | ••••••••••••• | 1.27 |
2011 | ••••• | 0.43 |
2012 | •••• | 0.34 |
2013 | •••••• | 0.58 |
2015 | •••• | 0.34 |
2016 | ••••••• | 0.69 |
2017 | ••••• | 0.49 |
2018 | •••••••• | 0.75 |
2019 | ••••• | 0.42 |
2020 | ••• | 0.27 |
1 is. Otu, samanı, küləşi yığmaq üçün uzunsaplaqlı diş-diş dəmir və ya ağac alət, yaba. Qəhrəman … xırmandan kənara çıxmır və şananı yerə salmırdı. S.Rəhimov. [Musa:] Oğlan, şananı mənə ver… M.İbrahimov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / şana1 ŞANA I is. [ fars. ] Ağacdan hazırlanmış yabayabənzər kənd təsərrüfat aləti. Cana doymuş kəndlilər yabanı, şananı çəki dedilər (“Qaçaq Nəbi”). ŞANA II is. [ fars. ] Daraq. Tellərində şana, əlində həna; Yəmən, yaqut əhmər dodağa düşdü (Aşıq Ələsgər). ŞANA III is. [ fars. ] Xəlbir. Taxılı şanadan keçirdim.
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / şana2 1 сущ. веяло, вилы (деревянное или железное сельскохозяйственное орудие, имеющее несколько зубьев – обычно четыре – на длинной рукоятке, предназначенное для переворачивания и очищения зерна от мякины на ветру) 2 сущ. устар. гребень (продолговатая пластинка с рядом зубьев для расчёсывания волос). Şirmayı şana перламутровый гребень
Azərbaycanca-rusca lüğət / şanaI (Şəki) papaqçıların papağın tükünü hamarlamaq üçün istifadə etdikləri alət. – Papağın tükünü şana ilə hamarra II (Çənbərək) xörək yemək üçün çəngəl
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.