* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
I (Balakən) şaxdan və ya iri çubuqlardan hörülmüş çəpər, hasar. – Qalxozçular bağın ətrafına şivər çəkib qurtardılar II (Qəbələ) evin damında divarla taxtapuş arasındakı yer. – Mən tövlə tikdirmişəm, şivəri də var III (Tovuz) dağın, təpənin ətəyi. – Söyünə deynən şivərdə bir əz ot var, otarsın IV (Tovuz) suyun qarşısını kəsmək üçün sədd. – Çayın qabağına şivər qoyurux, su bostana axer V (Şəmkir) malın döşündə öz rəngindən fərqlənən başqa rəngli xal. – Mə:m camışımın döşündə şivəri var. – Şivər az-az heyvannardo:lur VI (Şəmkir) çayın, arxın və s. qırağında müxtəlif yabanı bitkilərdən əmələ gələn təbii çəpər. – Şivər arxın oyuzundabuyuzunda olo:r
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.