* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] şair. Günəş və Ay (Şərq ədəbiyyatında gözəlin camalına təşbeh). Ey şəms-qəmər yüzlü, şirin dodağın duzlu; Vey şəhdü şəkər sözlü, didarına müştaqəm. Nəsimi. Camalındı şəms-qəmər; Dərdin bu sinəmdə dəftər; Ucundan yazıq Ələsgər; Dönübdür abdala, Maral! Aşıq Ələsgər.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / şəms-qəmər1 (şəmsi-qəmər) сущ. солнце и луна (в восточной лит-ре: сравнение с лицом красавицы); şəms-qəmər üzlü луноликая
Azərbaycanca-rusca lüğət / şəms-qəmər1 [ər.] сущ. шаир. Рагъни-Варз (лит. гуьзелдин рагъ-варз хьтин иер ччиниз, акунриз тешпигь).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / şəms-qəmərGünəş və ay. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Azərbaycan dastanlarının leksikasıə. bax şəmsü qəmər.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti