* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. Azərbaycanda: yaylaq yerlərə nisbətən alçaq və iqlimcə isti olan yerlər. Azərbaycanın əsas aran yerləri Muğan, Qarabağ, Şirvan və Mil düzləri hesab olunur. Yayda aran çox isti olur. – Əziziyəm bağ ilən; Bağça ilən, bağ ilən; Dedin aranda gözlə; Yolun saldın dağ ilən. (Bayatı). Arandan qaçıb gələn köç, yolları və şəhərin ətrafındakı dağ və təpələri doldurmuşdu. Çəmənzəminli. // Düzənlik (dağ müqabili). [Kərim bəy] təpənin ortasındakı taladan, həm arana seyr etməyə, həm də buradakı rəsədxanaya baxmağa gəlmişdi. Mir Cəlal. Fəcrin soyuq tonqalı buludlarda yananda; Mən də tonqal qalardım gah dağda, gah aranda. Ə.Cəmil.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / aran2 düz yer; təmkinlik, ağırlıq; eyni adlı ərazi adındandır.
Azərbaycan kişi adlarının izahlı lüğəti / aran3 Azərbaycanda yayla və dağlıq yerlərin əksinə olaraq ovalıq-düzənlik sahələrə deyilir. Yayı çox isti, qışı yumşaq, mülayim iqlimə malikdir. Mis: Mal-qara üçün təbii qış otlaqları olan Kür-Araz ovalığı. aран aran
Geomorfoloji̇ termi̇nləri̇n i̇zahli lüğəti̇ / aran1 ARAN – DAĞ Aranda tutdan olduq, dağda qurutdan (Ata. sözü). ARAN – YAYLAQ Örüşdən örüşə çəkib sürünü; Aranı, yaylağı gəzdi çobanlar (H.Hüseynzadə).
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti / aran2 I сущ. аран: 1. низина, низменность в противоположность возвышенностям 2. равнина. Aran əhalisi население арана; aran yola salır, yaylaq gəl дейир аран провожает, эйлаг приглашает II прил. 1. низменный (низкорасположенный). Azərbaycanın aran rayonları низменные районы Азербайджана, aran meşələri низменные леса 2. равнинный. Aran təsərrüfatları равнинные хозяйства
Azərbaycanca-rusca lüğət / aran1 I. i. lowland, low-lying lands II. s. ~ yerləri low-lying lands; ~ əhalisi the population of low-lying lands
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / aran1 is. coğr. 1) basse contrée f ; plaine f ; ~ əhalisi habitant m de la plaine ; 2) bas, -se adj ; plat, -e adj ~ rayonu pays m (région f) plat (plate)
Azərbaycanca-fransızca lüğət / aran1 сущ. аран (яйлахриз килигай аскӀанра авай чими чкаяр); // дуьзен чка, дуьзенлух.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / aran(Dərbənd) tövlə. – Malları sal arana, qaçar; – Hamı heyvannarı salıb aranın qapısın ürt
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.