danmaq sözü azərbaycan dilində

1 f. 1. İnkar etmək, boynuna almamaq, boynundan atmaq. Bildiyini danmaq. Öz sözünü danmaq. – [Şərəfnisə xanım:] Yaxşısı budur ki, danaram, deyərəm ki, heç vaxt ağlamırdım. M.F.Axundzadə. Zeynal başını aşağı sallamışdı. İlk istintaqda söylədiyi bir sözü dana bilməyəcəkdi. S.Hüseyn. [Mürşüd:] Ay İnci, guya mən evli olduğumu danıram? S.Rəhman. // Bir şeyin mövcud olduğunu qəbul etməmək, rədd etmək, inkar etmək. [Qədir:] Mən yekəlikdə adamın diriliyini danırlar. Mir Cəlal. 2. Gizləmək. [Nəbi:] Həcər, nə olub ki, yeriyə bilmirsən? Həcər yaralandığını ondan danıb cavab verdi… “Qaçaq Nəbi”. Uzaqlarda, bəlkə dağlar dalında; Nişanlın var, onu məndən danırsan? Ə.Cəmil. Sevirəm, nə danım, sevirəm. O.Sarıvəlli.

1 gizləmək

2 DANMAQ (boynuna almamaq) [Sultan Safoya:] Danırsan gözünün içinə qədər.. (S.Rəhimov); GİZLƏMƏK Lələ, səndən bir şey soruşacağam, məndən gizləmə, doğrusunu söylə (S.S.Axundov); İNKAR ETMƏK Zəki: Biz gənclərin üzərində onun çox faydalı təsiri vardır, bunu heç kim inkar edə bilməz (A.Şaiq).

1 DANMAQ – TƏSDİQLƏMƏK Kəndlilər bir ağızdan o son tüfəngi dandı (S.Rüstəm); Qədir raykom katibinin sözünü təsdiqləmək məqsədilə bərkdən dedi (Ə.Vəliyev).

1 отрицать, не признавать, отнекиваться, запираться

2 глаг. 1. отрицать. Bunu heç bir vəchlə danmaq olmaz этого никак нельзя отрицать, bildiyini danmaq отрицать, что знает; danmaq olmaz ki, … нельзя отрицать, что … 2. отпираться, отпереться, отрекаться, отречься, отказываться, отказаться от чего-л. Sözünü danmaq отказаться от своих слов, dinini danmaq отречься от своей веры 3. скрывать, скрыть. Məndən nəyi isə danırsan что-то скрываешь от меня, keçmişini danmaq скрывать своё прошлое, əslini danmaq скрывать своё происхождение, sizdən niyə danım не скрою от вас

1 f. to deny (d.), to disavow (d.); to disclaim (d.); müəllifliyi ~ to disclaim author ship; imzasını ~ to deny / to disavow one’s signature

1 f. nier vt, démentir vt, contester vt, disconvenir vt, désavouer vt

1 гл. 1. инкар авун, хиве такьун; гьашун; // кьабул тавун, ред авун, инкарун; 2. чуьнуьхун, винел акъуд тавун (мес. са кар).